трэф, ‑у, м.

У веруючых яўрэяў — недазволеная іудзейскай рэлігіяй страва.

[Яўр. treife.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

харчо́, нескл., н.

Каўказская страва з бараніны з вострымі прыправамі.

[Груз. charšo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ласу́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

1. Што-н. вельмі смачнае; улюбёная страва.

2. звычайна мн. (ласу́нкі, -аў). Кандытарскія вырабы, салодкае, прысмакі.

Пачаставаць дзяцей ласункамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыва́рак, -рку, м.

Гатаваная страва; таксама прадукты харчавання, у тым ліку заправа, якія выкарыстоўваюцца пры гатаванні гарачых страў.

П. у боршч.

|| прым. прыва́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вегетарыя́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вегетарыянца, вегетарыянства. Вегетарыянская страва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

trotter [ˈtrɒtə] n.

1. pl. trotters но́жкі свіныя (страва)

2. рыса́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гуля́ш, ‑у, м.

Страва з кусочкаў мяса, тушаных у соусе з прыправамі.

[Венг. hulas.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чабурэ́к, -а, мн. -і, -аў, м.

Страва народаў Усходу ў выглядзе плоскага піражка з тонкага раскачанага прэснага цеста, начыненага баранінай з вострымі прыправамі.

|| прым. чабурэ́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

друго́е н (страва) der zwéite Gang

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

патра́ва, -ы, ж.

1. Знішчэнне, псаванне пасеваў, траў жывёлай.

Ахова азімых пасеваў ад патравы.

2. Страва, яда.

З салам і жук п. (з нар.).

|| прым. патра́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)