trotter [ˈtrɒtə] n.

1. pl. trotters но́жкі свіныя (страва)

2. рыса́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

локшына назоўнік | жаночы род

Выраб з пшанічнай мукі ў выглядзе тонкіх высушаных палосак цеста, а таксама страва, прыгатаваная з такога вырабу.

|| прыметнік: локшынавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

поліўка назоўнік | жаночы род

  1. Вадкая страва з мучной прыправай.

    • Частавалі яго поліўкай.
  2. Рэдкая частка якой-н. ежы, жыжка.

    • Наліла адной поліўкі.

|| прыметнік: полівачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

гуляш, ‑у, м.

Страва з кусочкаў мяса, тушаных у соусе з прыправамі.

[Венг. hulas.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

друго́е н (страва) der zwéite Gang

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

шашлык назоўнік | мужчынскі род

Страва з кавалачкаў бараніны (радзей ялавічыны, свініны), нанізаных на металічны стрыжань (шампур) і засмажаных разам з кольцамі цыбулі.

|| прыметнік: шашлычны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

curry1 [ˈkʌri] n.

1. ка́ры (вострая прыправа)

2. стра́ва, прыпра́ўленая ка́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

haggis [ˈhægɪs] n. хэ́гіс (шатландская страва – барановы рубец, нашпігаваны вантробамі са спецыямі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пажыўны, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае рэчывы, патрэбныя для харчавання, жыўлення. Пажыўная страва. Пажыўныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пюрэ, нескл., н.

Страва з тоўчанай або працёртай агародніны, фруктаў. Бульбяное пюрэ. Суп-пюрэ.

[Фр. purée.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)