exhausted

[igˈzɔstɪd]

adj.

1) сто́млены, зьнясі́лены, змардава́ны

2) вы́чарпаны (вада́, запа́с)

3) спусто́шаны (гле́ба)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

washed out [ˌwɒʃtˈaʊt] adj.

1. абле́злы, зліня́лы

2. вя́лы, мля́вы; сто́млены, змо́раны;

feel wa shed out адчува́ць сябе́ змо́раным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зага́слы, ‑ая, ‑ае.

1. Які перастаў гарэць, свяціць; патухлы. Загаслыя галавешкі. Загаслае вогнішча.

2. перан. Стомлены (пра вочы, погляд). Вочы запалі глыбока пад бровы і глядзелі адтуль абыякава, пустыя і загаслыя. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натру́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад натрудзіць.

2. у знач. прым. Стомлены, прыведзены ў хваравіты стан (працай, хадой і пад.). Натруджанае цела ныла.., а час цягнуўся доўга, нібы вечнасць. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умо́танный

1. абкру́чаны, абмата́ны, укру́чаны, умата́ны;

2. умата́ны;

3. вы́матаны; змардава́ны, змо́раны, сто́млены, знясі́лены; см. умота́ть​ 1—3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бегатня́, ‑і, ж.

Тое, што і беганіна. Праз хвілін пяць.. [Міхалка], стомлены за дзень бегатнёй за каровамі, моцна спаў. Чорны. І толькі .. [Рыгор] паспеў падысці к дзяўчыне, як сярод пасажыраў падняўся рух і бегатня. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загна́ны

1. (стомлены) ábgejagt, ábgehetzt, ábgequält;

загна́ны конь ein ábgejagtes [ábgetriebenes] Pferd;

2. (забіты) éingeschüchtert;

◊ як загна́ны звер wie ein gehétztes Tier [Wild]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

замо́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад замарыць.

2. у знач. прым. Моцна стомлены, змучаны. Замораны выгляд. □ Лабановічу кінулася ў вочы, што людзі, з якімі ён тут сустракаўся, былі дробныя, худыя, замораныя. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

worn-out [ˌwɔ:nˈaʊt] adj.

1. зно́шаны; пано́шаны, пацёрты;

worn-out carpets пацёртыя дываны́;

a worn-out joke неарыгіна́льны жарт

2. сто́млены; зму́чаны; змардава́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыбі́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прыбіць.

2. у знач. прым. Прыніжаны, запалоханы, даведзены да атупення. Не падымаючы вачэй, з апушчанай галавой рушыў Саўка з лесу.. Ён быў дужа стомлены, атупелы, безуважны, прыбіты. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)