стэнд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Шчыт, стойка, на якія выстаўляюцца прадметы для азнаямлення.

Стэнды з кнігамі.

2. Спецыяльная ўстаноўка для зборкі і выпрабавання машын.

Кантрольна-праверачны с.

3. Спецыяльна абсталяванае месца для спартыўнай і вучэбнай стральбы шротам па мішэнях-талерачках.

|| прым. стэ́ндавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ständer

m -s, -

1) сто́йка, прыла́вак

2) тэх. стая́к, сто́йка, стані́на

3) эл. ста́тар

4) ве́шалка-стая́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schánktisch

m -es, -e сто́йка (у піўной)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

buffet​1 [ˈbʊfeɪ,ˈbʌfeɪ] n.

1. : cold buffet а-ля́ фуршэ́т

2. буфе́т, буфе́тная сто́йка (на аўтобуснай станцыі, у цягніку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

апора; апірышча (разм.); стойка (спец.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

stance [stæns] n.

1. по́за; сто́йка;

a left-hand stance левабако́вая сто́йка (у боксе);

a threat-ening stance пагро́злівая по́за

2. (on) пазі́цыя, устано́ўка;

a moralizing stance маралізава́нне;

a self-interested stance эгаісты́чная пазі́цыя;

What’s your stance on corporal punishment? Як вы ставіцеся да смяротнага пакарання?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Hándstand

m -(e)s, -stände спарт. сто́йка на рука́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мацава́цца, мацуюся, мацуешся, мацуецца; незак.

1. Цвёрда, стойка трымацца, выяўляць вытрымку ў чым‑н.; стрымлівацца. Коля мацаваўся, стараючыся схаваць сваё хваляванне. Рунец. // Старацца быць бадзёрым. Адразу пасля вайны яшчэ мацавалася Адарка, а тут во здаваць пачала. Лупсякоў.

2. Зал. да мацаваць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ве́шак 1 ’вешалка ў адзенні’ (Сцяшк. МГ), драг. віша́к ’тс’ (Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.). Запазычана з польск. мовы; параўн. польск. wieszak (гл. Сцяц., Словаўтв., 63).

Ве́шак 2 ’вешалка для адзення’ (карэліц., Шатал.) запазычана, відаць, з польск. wieszak ’вешалка (стойка, гак) для вешання адзення’; ’плечкі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стаі́чна, прысл.

Як стоік (у 2 знач.), як уласціва стоіку; стойка, мужна. І тым не менш, непакорлівы дух дзядзькі, яго паэтычная душа, закаханая ва ўсё прыгожае, стаічна вытрымлівалі нягоды і выпрабаванні лёсу. Майхровіч. З нейкім вінавата-прабачлівым выглядам ён стаічна чакаў, пакуль набярэцца ў яе дробязі на рэшту. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)