прыста́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -та́вак, ж.

1. Тое, што прыстаўлена, далучана да чаго-н.

Тэлевізійная п.

2. У граматыцы: частка слова, марфема, якая стаіць перад коранем; прэфікс.

|| прым. прыста́вачны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Прыставачныя дзеясловы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

папастая́ць, ‑стаю, ‑стаіш, ‑стаіць; зак.

Разм. Стаяць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паспо́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Стаіць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́яць несов. руга́ть, брани́ть, пробира́ть; поноси́ть;

◊ л. на чым свет стаі́ць — руга́ть на чём свет стои́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

nébeln

vimp

es nébelt — (стаі́ць) тума́н; падыма́ецца тума́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дапасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што.

1. Падагнаць, прыладзіць (разм.).

Д. новае тэхнічнае прыстасаванне.

2. Паставіць залежнае слова ў тым самым родзе, ліку, склоне, у якім стаіць галоўнае слова.

Д. прыметнік да назоўніка.

|| незак. дапасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шы́рма, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Пакаёвая, складная перасоўная перагародка з рам-створак, абцягнутых тканінай, паперай.

Ложак стаіць за шырмай.

2. перан. Прыкрыццё чаго-н. (звычайна непрыгожага, нядобрага; кніжн.).

За шырмай гучных слоў.

|| прым. шы́рменны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

намагі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, стаіць на магіле. Намагільны помнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sure-footed [ˌʃʊəˈfʊtɪd] adj. той, хто цвёрда стаі́ць на нага́х; той, хто не памыля́ецца; той, хто ўпэ́ўнена ідзе́ да мэ́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

soapbox [ˈsəʊpbɒks] n.

1. скры́нка для мы́ла

2. infml імправізава́ная трыбу́на;

a soapbox orator ву́лічны ара́тар (які стаіць на скрынцы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)