скалала́жанне, ‑я, н.

Від спорту — узыходжанне на скалы. Спаборніцтвы па скалалажанню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sports writer [ˈspɔ:tsˌraɪtə] n. спарты́ўны камента́тар; журналі́ст па пыта́ннях спо́рту

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

радыёспо́рт, -у, М -рце, м.

Тэхнічны від спорту, які ўключае розныя спаборніцтвы з выкарыстаннем радыёапаратуры ў спалучэнні з агульнафізічнымі практыкаванямі.

|| прым. радыёспарты́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мотадро́м, ‑а, м.

Месца, прыстасаванае для спаборніцтваў па матацыклетнаму спорту і выпрабавання матацыклаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзесяцібо́рства, ‑а, н.

Спаборніцтва па лёгкай атлетыцы, якое праводзіцца па дзесяці відах спорту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спортгарадо́к, ‑дка, м.

Комплекс спартыўных збудаванняў для заняткаў рознымі відамі спорту; спартыўны гарадок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

horsey [ˈhɔ:si] adj.

1. ама́тар ко́ннага спо́рту

2. падо́бны да каня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Аўтаспорт, гл. Тэхнічныя віды спорту

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ка́ртынг, ‑а, м.

Гонкі на аўтамабілях тыпу карт як від спорту. Першынство па картынгу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

skydiving [ˈskaɪdaɪvɪŋ] n. від парашу́тнага спо́рту;

go skydiving займа́цца парашу́тным спо́р там

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)