фераспла́ў, ‑лаву, м.

Спец. Сплаў жалеза з іншымі элементамі, які выкарыстоўваецца пры выплаўцы сталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чэрнь​II ж (сплаў) Ni¦éllo n -s, -llen і -lli

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мо́левы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да моля ​2, звязаны з ім. Молевы сплаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабядзі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пабядзіту; зроблены з пабядзіту. Пабядзітавы сплаў. Пабядзітавыя разцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bell metal

сплаў, ужыва́ны для выліва́ньня звано́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fusion [ˈfju:ʒn] n.

1. tech. пла́ўка

2. tech. сплаў

3. спалучэ́нне;

a fusion of different styles спалучэ́нне ро́зных сты́ляў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дуралюмі́н, ‑у, м.

Лёгкі і трывалы сплаў алюмінію і медзі з прымессю марганцу, крэмнію і інш.

[Ад лац. durus — цвёрды і слова алюміній.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́льцыевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кальцыю, змяшчае кальцый. Кальцыевыя солі. Кальцыевы сплаў. Кальцыевая салетра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпо́й, ‑ю, м.

Метал або сплаў, які выкарыстоўваецца для злучэння пайкай металічных дэталей, вырабаў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Éisenlegierung

f -, -en жале́зны сплаў; фераспла́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)