спорткамітэ́т м. (спарты́ўны камітэ́т) спорткомите́т (спорти́вный комите́т)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́м

‘спартыўны снарад’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бу́м бу́мы
Р. бу́ма бу́маў
Д. бу́му бу́мам
В. бу́м бу́мы
Т. бу́мам бу́мамі
М. бу́ме бу́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

красо́ўкі, ‑совак; адз. няма.

Лёгкі спартыўны абутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ке́ды, -аў, адз. кед, -а, М -дзе, м.

Спартыўны абутак з матэрыі на мяккіх рабрыстых гумавых падэшвах.

|| прым. ке́давы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спортгарадо́к, -дка́ м. (спарты́ўны гарадо́к) спортгородо́к (спорти́вный городо́к)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

молат,

спартыўны снарад.

т. 10, с. 514

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Раўбічы»,

спартыўны комплекс.

т. 13, с. 374

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

скака́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Спартыўны інвентар у выглядзе шнура, цераз які скачуць, круцячы і перакідваючы яго цераз галаву.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sportowy

спартыўны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sports writer [ˈspɔ:tsˌraɪtə] n. спарты́ўны камента́тар; журналі́ст па пыта́ннях спо́рту

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)