бу́м
‘спартыўны снарад’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бу́м | бу́мы | |
бу́ма | бу́маў | |
бу́му | бу́мам | |
бу́м | бу́мы | |
бу́мам | бу́мамі | |
бу́ме | бу́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)