Разго́ўтацца ’разагнаць сон, прачнуцца’ (Бяльк.; бялын., Янк. 3.). Гл. агоўтацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Курга́нік ’сон раскрыты, Pulsatilla poteris L.’ (Кіс.). Да курган 3 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мара́ ж., обл.

1. при́зрак м., привиде́ние ср.;

2. (тяжёлый сон) кошма́р м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

verschéuchen

vt спу́дзіць; разганя́ць (напр., сон)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

спя́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

1. У некаторых жывёл (мядзведзяў, барсукоў, кажаноў і інш.): стан паніжанай жыццядзейнасці, падобны на сон.

Зімняя с.

Залегчы ў спячку.

2. Неадольная санлівасць (разм.).

3. перан. Стан душэўнага здранцвення, бяздзейнасць, пасіўнасць.

|| прым. спя́чачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сасні́цца, ‑снюся, ‑снішся, ‑сніцца; зак.

Уявіцца ў сне, прысніцца. І пілі [хлопец з дзяўчынай] з вядра вадзіцу, і п’янелі ад вады, — гэтак часам сон сасніцца, — светлы сон і малады. Машара. / у безас. ужыв. Саснілася, што ідзе.. [Марыя] па дарожцы нейкага парку. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змары́ць сов.

1. утоми́ть, истоми́ть; умори́ть; изму́чить;

далёкая даро́га ~ры́ла яго́ — далёкая доро́га утоми́ла (истоми́ла, умори́ла, изму́чила) его́;

2. одоле́ть; смори́ть;

~ры́ў сон — одоле́л (смори́л) сон;

~ры́ла спёка — смори́ла жара́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

чох м., разг. чых, род. чы́ху м., чха́нне, -ння ср., чы́хаўка, -кі ж.;

◊

не ве́рить ни в чох, ни в сон погов. не ве́рыць ні ў чых, ні ў сон.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

гіпнапе́дыя

(ад гр. hypnos = сон + -педыя)

навучанне ў час сну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

электрасо́н, ‑сну, м.

Медыцынская працэдура, якая выклікае сон пад уздзеяннем электрычнага току на галаўны мозг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)