нарассыпа́цца, ‑аецца; безас. зак.

Рассыпацца, раскідацца ў нейкай колькасці. Нарассыпалася солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

соленасы́чанасць, ‑і, ж.

Утрыманне солі ў чым‑н. Соленасычанасць марской вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

солепрамысло́вы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны са здабычай солі. Солепрамысловы пасёлак. Солепрамысловае прадпрыемства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

солераствара́льнік, ‑а, м.

Спец. Праточны апарат для прыгатавання раствору спажыўнай солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урана́ты, ‑аў; адз. уранат, ‑у, М ‑наце, м.

Солі уранавай кіслаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяжкараствара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які марудна, дрэнна раствараецца. Цяжкарастваральныя солі. Цяжкарастваральныя злучэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлары́ды, -аў, адз. хлары́д, -у, М -дзе, м. (спец.).

1. Злучэнні хлору з іншымі элементамі.

Хларыд натрыю.

2. Мінералы, солі салянай кіслаты, якія шырока выкарыстоўваюцца ў хімічнай і харчовай прамысловасці.

|| прым. хлары́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бісульфа́ты, ‑аў; адз. бісульфат, ‑у, М ‑фаце, м.

Кіслыя солі сернай кіслаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітрабактэ́рыя, ‑і, ж.

Спец. Мікраарганізм, які ператварае солі амонію ў азотную кіслату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сернакі́слы, ‑ая, ‑ае.

Які ўтвараецца ад сернай кіслаты (пра солі). Сернакіслы барый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)