грум

(англ. groom)

слуга, які суправаджае вярхом конніка, а таксама хлопчык-лакей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мечано́сец, ‑носца, м.

Гіст.

1. Член нямецкага рыцарскага ордэна, заснаванага ў 1202 г. для захопу Прыбалтыкі, гербам якога быў меч і крыж.

2. Сярэдневяковы воін, узброены мячом. // Слуга рыцара, які насіў за ім меч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паслуга́ч ’слуга’, ’саўдзельнік, памочнік у дрэннай справе’ (ТСБМ, Др.-Падб., Нас.), паслуга́ч і паслуга́чы ’хлопец, які памагае святару пры набажэнствах’ (КЭС, лаг.; астрав., Сл. ПЗБ). Польск. posługacz ’служыцель’, ’слуга’, ’прыбіральшчык’. Да паслужыць < служы́ць (гл.). Аб суфіксе ‑ач са значэннем ’характарыстыка асобы па яе схільнасці да пэўнага дзеяння, з асуджэннем’ гл. Сцяцко, Афікс. наз., 31.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

waiting man

слуга́ -і́, прыслу́жнік -а m.; памага́ты -ага m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Вале́т (БРС). Праз рус. валет з франц. valet ’слуга’ (Праабражэнскі, 1, 63; Шанскі, 1, В, 11; Рудніцкі, 1, 300).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лаке́й

(фр. laquais)

1) слуга;

2) перан. асоба, якая падхалімнічае, выслужваецца перад кім-н.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

лаке́й

(фр. laquais)

1) слуга;

2) перан. асоба, якая падхалімнічае, выслужваецца перад кім-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

servant [ˈsɜ:vənt] n.

1. слуга́; слу́жка; служа́нка; на́йміт; на́ймічка;

keep servants трыма́ць слуг

2. слу́жачы; службо́вец;

a public/civil servant дзяржа́ўны слу́жачы, ура́давы чыно́ўнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ма́лый​II сущ.

1. (молодой человек, юноша, подросток) хло́пец, -пца м., хлапчы́на, -ны м.;

2. (мужчина, человек) разг. хло́пец, -пца м.;

ма́лый с голово́й хло́пец з галаво́й;

3. (слуга, лакей) уст. слуга́, -гі́ м., лаке́й, -ке́я м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pachołek

м.

1. слуга;

2. пагард. прыслужнік, найміт, халуй, халоп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)