вы́лаяць, ‑даю, ‑лаеш, ‑лае; зак., каго-што.

Абазваць брыдкімі, зняважлівымі словамі; аблаяць; насварыцца. Вылаяць апошнімі словамі. □ Пракоп нічога не адказваў: натура ў яго гэтакая, што любіць ён, каб усё добра і ціха было, вылаяць чалавека ў вочы не можа. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператлума́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Разм. Перадаць які‑н. тэкст, вусную мову сваімі словамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са (гл. з), прыназ. з Р, В і Т.

Ужыв. замест «з» перад словамі, якія пачынаюцца са збегу зычных, дзе першымі з’яўляюцца «с», «з», «ж», «ш», «м», напр.: са стала, са зруба, са жменьку, са шчыта, са мной.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

lard2 [lɑ:d] v. шпігава́ць (салам)

lard one’s speech (with) аздабля́ць/перасыпа́ць сваю́ мо́ву (спецыфічнымі словамі, цытатамі і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trooper [ˈtru:pə] n.

1. кавалеры́ст

2. AmE паліцэ́йскі

swear like a trooper ВrE, dated ла́яцца апо́шнімі сло́вамі, ≅ ла́яцца як рамі́знік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

voice2 [vɔɪs] v.

1. выража́ць (словамі), выка́зваць;

voice opinions or doubts выка́зваць ду́мкі або́ сумне́нні

2. ling. азванча́ць, вымаўля́ць зво́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

канча́так, ‑тка, м.

Зменная частка слова, якая паказвае на сінтаксічную сувязь яго з іншымі словамі; флексія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джа́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак., каго-што.

1. Раніць, упівацца джалам, кусаць (пра насякомых, змей).

Пчолы джаляць.

2. перан. Раніць крыўднымі словамі, колкімі заўвагамі.

Крытычныя выказванні джалілі яго, выводзілі з раўнавагі.

|| зак. уджа́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены.

Уджаліла змяя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

m. a. W.

= mit anderen Worten – інакш кажучы, іншымі словамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыда́ць, -да́м, -дасі, -да́сць; -дадзім, -дасце́, -даду́ць; -да́ў, -дала́, -ло́; -да́й; -да́дзены; зак.

1. каго-што. Даць дадаткова.

П. у дапамогу брыгадзе пяць чалавек.

2. чаго. Узмацніць, павялічыць.

П. бадзёрасці.

3. што. Зрабіць якім-н. з выгляду, па характары (са словамі «выгляд», «форма», «аблічча» і інш.).

П. сур’ёзны выраз твару.

4. перан., што. Аднесціся да чаго-н. так або іначай, асэнсаваць (са словамі «значэнне», «сэнс», «увага» і некаторымі інш.).

П. значэнне чыім-н. словам.

Не п. увагі чаму-н.

|| незак. прыдава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць.

|| наз. прыдава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)