Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
прыці́склівы, ‑ая, ‑ае.
Абл. Які пазбягае выдаткаў; скупы. — Хіба мала ўсялякай брыды цягаецца яшчэ па лесе апрача сваіх, — заўважыў мнагазначна Кастусь Верамейчык, чалавек прыцісклівы, спрытны і на словы асцярожны.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
skimpy
[skɪmpi]
adj.
1) каро́ткі, малы́, мізэ́рны, недастатко́вы
2) ашча́дны, скупы́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
скупе́ча, ‑ы, м. і ж.
Разм.неадабр.Скупы чалавек. А шчодры, сабраўшы бяседу. Суседзяў частуе; Скупеча пакажа суседу Кішэню пустую.Непачаловіч.[Андрэй:] — Бацька — скнара і скупеча, ды і маці не лепшая.Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fílzig
a
1) зваля́ны, збі́ты (пра воўну, лямец)
2) скупы́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ка́ім ’скупы’ (міёр., З нар. сл.), каімка, каіміна ’скупы і люты чалавек’ (міёр., З нар. сл.; Нар. словатв.). На думку Крыўко (З нар. сл.), ад уласнага біблейскага імя Каін. Гэта фармальна пацвярджаецца матэрыяламі слоўніка Насовіча. Рус.каін ’пракляты, які не раскаяўся, акаянны’. Народная этымалогія звязвае з каяцца. Трансфармацыі семантыкі і формы ў слове адбыліся ў выніку кантамінацыі зыходнай лексемы з гукава і сэнсава блізкай. Так, звяртае на сябе ўвагу ўжо разгледжанае намі каём, каёміна (гл.) ’шустры, бойкі’, рус.паўн., усх.окаём ’нягоднік, неслух, ашуканец’, ярасл.окоём ’хлус, нягоднік’, ’скнара, скупы’. Што датычыцца ўжывання ўласнага імя як апелятыва, то гэта з’ява добра вядомая, параўн. для той жа тэрыторыі адам ’скупы’. Апошняя паралель таксама сведчыць у карысць каім < Каін.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
kníckrig, kníckerig
1.
aразм.скупы́, пра́гны, сква́пны
2.
adv ску́па
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)