Кабза́ ’кашалёк, торбачка для грошай’ (Др.-Падб.; глус., КЭС). Укр.кабза ’тс’. Даль таксама з пам. «зап.» прыводзіць формы кабза, кобза, гамза ’тс’. Запазычана з польск.kabza, дзе значэнне ’кашалёк’ адносна новае, гл. Слаўскі, 2, 11. Польск.kabza заходзіць да лак. capsa ’сховішча, скрыня’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прысто́лак ’скрыня ў стале, шуфляда’ (ТС; ашм., Стан.), ’лаўка пры стале, зэдлік’ (Бяльк.), прысто́лік, прысті́лок, прысто́льнік, прыстэ́льнік ’шуфляда ў стале’ (Нар. лекс., Шатал., Сл. Брэс., Жыв. НС), прысту́лок ’шуфляда (у стале, шафе і інш.)’ (стол., Нар. лекс.). Утворана прэфіксальна-суфіксальным спосабам ад стол (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
repository
[rɪˈpɑ:zətɔri]
n. -ries
1) ме́сца, скры́ня для трыма́ньня рэ́чаў; склад -у m
2) асо́ба, яко́й даве́раная яка́я-н. рэч або́ таямні́ца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bin
[bɪn]1.
n.
1) скры́няf., засе́к -у m. (для збо́жжа, ву́гальля)
2) Brit. скры́нка для сьме́цьця
2.
v.t.
скіда́ць у скры́ні
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Су́днік ’шафа для посуду’ (ТСБМ, Касп., Бяльк., Ян., Мат. Гом.), ’скрыня для захоўвання прадуктаў’ (Нас., Малчанава, Мат. культ., Шн., Мат. Маг.), ’кубел’ (Сл. ПЗБ), ’драўляная пасуда для сала’ (Сцяшк.), ’бочка з накрыўкай для засольвання сала’ (навагр., З нар. сл.), ’паліца’ (Сл. ПЗБ, Шатал.), ’прыстасаванне для сушкі лыжак’ (Сл. ПЗБ). Да судны < суды, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бу́нкер
(ням. Bunker, ад англ. bunker)
1) спецыяльна абсталяваная скрыня для часовага трымання сыпкіх рэчываў, матэрыялаў (напр. б. камбайна);
2) жалезабетоннае падземнае сховішча, умацаванне;
3) памяшканне на судне, дзе захоўваецца цвёрдае паліва.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
садо́к
1. Невялікі сад пладовых дрэў (БРС).
2. Невялікая сажалка, у якой разводзяць рыбу (БРС).
2.Скрыня для ўтрымання ў рацэ жывой рыбы (Нас.). Тое ж саж (Стол.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
му́льда
(ням. mulde = карыта)
1) металічная скрыня для механізаванай загрузкі шыхтавых матэрыялаў у сталеплавільную печ;
2) форма, у якую заліваюць метал, каб атрымаць злітак;
3) форма залягання слаёў горных парод у выглядзе чашы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Пак ’стос або звязка пэўных прадметаў’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Яруш., ТС), ’скрыня, у якую ссыпаюць муку’ (Інстр. 1, Сл. ПЗБ), ’пенал’ (Шат.). Праз польск.pak, paka з ням.Packen, Pack ’пакет, звязка’, таксама як і рус.пак (аб апошнім гл. Фасмер, 3, 188). Пакава́ць з польск.pakować; дзеяслоў адзначаны ў ст.-бел.: паковати < ст.-польск.pakować (Булыка, Лекс. запазыч., 248).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Па́чак ’невялікі пакет чаго-н., складзенага разам’, ’карабок запалак’ (ТСБМ), пін.па́чок ’скрынка’ (Сл. Брэс.), ветк.па́чка ’запалкі’ (Мат. Гом.), пачо́к ’пачак’ (Ян.), ст.-бел.пачка ’пакет’ (XVII ст.), якое запазычана са ст.-польск.paczek, pak ’тс’, ’скрыня’ < ням.Pack, Packen ’пакет, звязка’ (Булыка, Лекс. запазыч., 193) < флам.pak, якія Васэрцыер (166) адсылае да лац.bāiulus ’грузчык’ < *bagi̯olos (Сольмсэн, KZ, 37, 22).