country​1 [ˈkʌntri] n.

1. краі́на

2. the country жыхары́ краі́ны, насе́льніцтва

3. радзі́ма, ба́цькаўшчына, айчы́на, ро́дны край

4. the co untry се́льская мясцо́васць

5. мясцо́васць, тэрыто́рыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

husbandry

[ˈhʌzbəndri]

n.

1) земляро́бства n.; се́льская гаспада́рка

2) вядзе́ньне сваі́х спра́ваў, гаспада́раньне n.

3) асьцяро́жнае гаспада́раньне; экано́мнасьць, ашча́днасьць, гаспада́рлівасьць, гаспада́рнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rolny

roln|y

зямельны, аграрны;

gospodarstwo ~e — сельская гаспадарка;

reforma ~a — зямельная (аграрная) рэформа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адрадзі́цца сов.

1. (возобновиться) возроди́ться;

у но́вых умо́вах се́льская гаспада́рка ху́тка ~дзі́лася — в но́вых усло́виях се́льское хозя́йство бы́стро возроди́лось;

2. (стать вновь жизнедеятельным) возроди́ться, воскре́снуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сяло́ ср.

1. село́, селе́ние;

2. се́льская ме́стность, се́льское населе́ние; село́, дере́вня ж.;

◊ ні к сялу́ ні к го́раду — ни к селу́ ни к го́роду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вёска, ‑і, ДМ вёсцы; Р мн. ‑сак; ж.

1. Сельскае паселішча. Палеская вёска. □ Вёска, дзе была.. школа, спадабалася мне — невялікая, з адной толькі вуліцай, і ўся нібы замаскіраваная ў зеляніне. Кавалёў.

2. Сельская мясцовасць. Паехаў працаваць на вёску. // Жыхары вёскі; сялянства, вясковае насельніцтва. [Мужык:] — [Хлопчык] як пачне іграць на дудачцы, дык уся вёска збягаецца слухаць. Якімовіч. З вёскі змываць дакастрычніцкі бруд — Задача мая ўдарная. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хозя́йство ср., в разн. знач. гаспада́рка, -кі ж.;

се́льское хозя́йство се́льская гаспада́рка;

пла́новое хозя́йство пла́навая гаспада́рка;

большо́е заводско́е хозя́йство вялі́кая заво́дская гаспада́рка;

занима́ться хозя́йством займа́цца гаспада́ркай;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gospodarstwo

н.

1. гаспадарка;

~o wzorowe — узорная гаспадарка;

~o wiejskie — сельская гаспадарка;

~o chłopskie — сялянская гаспадарка;

~o domowe — хатняя гаспадарка;

artykuły ~a domowego — прадметы хатняга ўжытку;

~o indywidualne — аднаасобная гаспадарка;

~o rolne — сельская гаспадарка;

prowadzić ~o — займацца гаспадаркай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Сяля́нка 1 ’ідылія, пастараль’ (Некр. і Байк.). Запазычаю з польск. sielanka ’від паэтычнага твора, які ідэалізуе жыццё пастухоў і пастушак’, ’сялянскі побыт’, ідэнтычнага sielanka ’сельская жыхарка’ (гл. селянін), што паводле Брукнера (491), у сваю чаргу, запазычана з усходнеславянскіх моў. Калькуе лац. bucolica ’песні пастухоў’, pastoralis ’пастухоўскі’.

Сяля́нка 2 (селя́нка) ’страва са смятаны, зваранай з маслам, у якую крышаць падсохлы сыр’ (кобр., Шн. 3). Параўн. рус. селя́нка ’гарачая поліўка’, польск. sielanka ’від яешні са смятанай’. Магчыма, у выніку семантычнай кандэнсацыі *сялянская страва; паводле Фасмера (3, 598), першапачаткова ’сялянская ежа’, гл. селянін, сяляне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сяло́ н.

1. Dorf n -es, Dörfer;

2. (сельская мясцовасць):

на сяле́ auf dem Lande;

◊

ні к сялу́ ні к го́раду únpassend; sínnlos; ≅ das passt wie die Faust aufs Áuge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)