адцура́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., каго-чаго.

Адрачыся, парваць сувязь, адносіны з кім-, чым-н.; перастаць прызнаваць за ісціну што-н. роднае, блізкае, сваё; пакінуць прызнаваць.

А. родных, блізкіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прыма́цца ’перажываць’ (слонім., Нар. словатв.). Да прыма́ць 1 з пераносам значэння. Параўн. укр. прийма́ти ’успрымаючы што-небудзь, рэагаваць пэўным чынам; выяўляць сваё стаўленне да чаго-, каго-небудзь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wysłużony

1. які адслужыў сваё;

2. заслужаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нашча́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

1. Чалавек у адносінах да сваіх продкаў.

Н.

Насовіча.

2. мн. Людзі будучых пакаленняў.

Нашы нашчадкі.

3. Сын, наследнік або наогул сваё дзіця (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

shed one’s own blood

ахвярава́ць сваё жыцьцё

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

weep one’s life away

прапла́каць сваё жыцьцё

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

біяарыента́цыя

(ад бія- + арыентацыя)

здольнасць арганізмаў вызначаць сваё становішча ў прасторы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Kondolénz

f -, -en спачува́нне, жаль

séine ~ áusdrücken — вы́казаць сваё спачува́нне

séine ~ entbíeten* — перадава́ць сваё спачува́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

грэ́цца, грэ́юся, грэ́ешся, грэ́ецца; незак.

1. Саграваць сябе, сваё цела.

Г. на печы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Рабіцца цёплым, гарачым пад уздзеяннем агню, трэння.

Вада грэецца.

Піла грэецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

zurückmelden

(sich) далажы́ць пра (сваё) вярта́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)