Verféindung

f -, -en варо́жасць, сва́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Háder

m -s высок. сва́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gezánke

n -s ла́янка, сва́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

а́томно-водоро́дный мет. а́тамна-вадаро́дны;

а́томно-водоро́дная сва́рка а́тамна-вадаро́дная зва́рка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

altercation

[,ɔltərˈkeɪʃən]

n.

сва́рка, спрэ́чка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kłótnia

kłótni|a

ж. сварка, калатня;

kłótnia z sąsiadem — сварка з суседам;

rodzinne ~e — сямейныя сваркі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

грызня́, ‑і, ж.

1. Барацьба, кусанне адзін аднаго зубамі (у жывёл). Грызня сабак.

2. перан. Сварка, спрэчка. Грызуцца не толькі Верамейчыкі. Рэдка ў якой хаце няма грызні. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжусо́біца, ‑ы, ж.

Нелады, разлад, сварка паміж якімі‑н. грамадскімі групамі, пераважана ў феадальнай дзяржаве. [Полаўцы] у час княжаскіх міжусобіц нападалі на рускія землі, рабавалі і спусташалі іх. Шкраба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пря книжн., уст. спрэ́чка, -кі ж., зва́да, -ды ж., сва́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

slang​2 [slæŋ] v. infml свары́цца, зневажа́ць, ла́яцца;

a slanging match BrE, infml ла́янка, сва́рка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)