сцяле́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Сарваць з перадка (калёсы). [Саўка] расказвае мне, што я ўпаў на дарогу і людзі накрычалі на дзеда, у злосці сцялежылі воз, паскідалі з яго ў раўчак усе дзедавы мяшкі, а ўсіх нас, дзяцей, хто прыстаў, падбіўся ў дарозе, пасадзілі на воз. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stymie [ˈstaɪmi] v.

1. fml ста́віць у безвыхо́днае стано́вішча, заганя́ць у тупі́к;

stymie a plan сарва́ць план;

Negotiations became stymied. Перамовы зайшлі ў тупік.

2. sport паста́віць супе́рніка ў стано́вішча «ста́ймі» (гольф)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

quell [kwel] v.

1. падаўля́ць, знішча́ць, ні́шчыць;

quell the opposition зні́шчыць апазі́цыю;

quell an attempt сарва́ць спро́бу

2. супако́йваць, аслабля́ць, змякча́ць;

quell one’s fears падаві́ць у сабе́ страх;

quell one’s passions утаймава́ць пачу́цці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дарва́ць, ‑рву, ‑рвеш, ‑рве; ‑рвём, ‑рвяце; зак.

1. Скончыць ірваць; сарваць, абарваць усё, да канца. Дарваць апошнія кветкі.

2. Разм. Канчаткова парваць, знасіць (пра адзенне, абутак і пад.). Дарваць чаравікі. □ Неўзабаве, яшчэ да прымаразкаў, бялізна сама падзерлася так, што Алесю прыйшлося аднойчы ў нядзелю проста дарваць яе на кавалкі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са..., прыстаўка (гл. с...).

I. Выкарыстоўваецца пры ўтварэнні дзеясловаў замест прыстаўкі «с...»: 1) перад двума і больш зычнымі, напрыклад: сабраць, сагнаць, сарваць, саставіць; 2) перад зычнай з наступным «ь» або апострафам, напрыклад: салью, сальеш, саб’ю, саб’еш.

II. Выкарыстоўваецца для ўтварэння назоўнікаў і прыметнікаў, якія абазначаюць сумеснасць дзеяння, напрыклад: сааўтар, саўдзельнік, сааўтарскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́ска прям., перен. ма́ска, -кі ж.;

◊

сбро́сить ма́ску скі́нуць ма́ску;

сорва́ть ма́ску сарва́ць ма́ску;

под ма́ской (кого-, чего-л.) пад ма́скай (каго-, чаго-небудзь).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нямно́гія, ‑іх; адз. няма.

Якія складаюць невялікую частку каго‑, чаго‑н.; асобныя, некаторыя. У тую зіму.. вымерз ледзь не да апошняга дрэва малады сад. Тыя ж нямногія дрэўцы, што неяк уцалелі, доўга-доўга.. не пладаносілі. Чыгрынаў. / у знач. наз. Аб невялікай колькасці людзей. [Панскія сынкі] надумаліся аднойчы сарваць дадатковы ўрок лацінскай мовы, а .. [Алесь], разам з нямногімі, раптам узбунтаваўся. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашмаргну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

1. Шмаргнуўшы, сарваць што‑н. або абарваць з паверхні. Варажыла тут дзяўчынка На калоссях аржаных, Сашмаргнуўшы з іх шчацінку. Колас. Шмаргануў Косцік па ботах шчоткаю раз, другі раз. Гразь прыклеілася да скуры моцна, так проста не сашмаргнеш. Арабей.

2. Шмаргануўшы, злучыць, сцягнуць што‑н. Сашмаргнуў [Лявон] матузкамі капшук. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

банк м.

1. банк;

дзяржа́ўны б. — госуда́рственный банк;

2. карт. банк;

сарва́ць б. — сорва́ть банк;

3. спец. банк;

б. да́ных — банк да́нных;

б. ве́даў — банк зна́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Quérstrich

m -(e)s, -e папярэ́чная ры́са

j-m éinen ~ durch etw. (A) máchen — сарва́ць чые-н. пла́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)