бу́йваліца, ‑ы, ж.

Самка буйвала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арлі́ца, ‑ы, ж.

Самка арла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярблю́дзіца, ‑ы, ж.

Самка вярблюда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глушы́ца, ‑ы, ж.

Самка глушца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мулі́ца, ‑ы, ж.

Самка мула.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыгры́ца, ‑ы, ж.

Самка тыгра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

doe [dəʊ] n. са́мка (аленя, зайца і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

female​1 [ˈfi:meɪl] n.

1. жанчы́на

2. zool. са́мка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hen [hen] n. ку́рыца;

a hen pheasant са́мка фаза́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

па́ра

‘два аднолькавыя прадметы; прадмет, які складаецца з дзвюх аднолькавых частак; мужчына і жанчына; самец і самка; дзве штукі чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. па́ра па́ры
Р. па́ры па́р
Д. па́ры па́рам
В. па́ру па́ры
Т. па́рай
па́раю		 па́рамі
М. па́ры па́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)