кіру́емасць, ‑і, ж.

Здольнасць паддавацца кіраванню (пра механізм, машыну); кіравальнасць. Кіруемасць самалёта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гукаўло́ўнік, ‑а, м.

Прыбор для ўлоўлівання шуму самалёта, падводнай лодкі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парашу́т, -а, М -шу́це, мн. -ы, -аў, м.

Прыстасаванне для скачка з самалёта ці спуску грузу з купалам, які раскрываецца ў паветры.

|| прым. парашу́тны, -ая, -ае.

П. дэсант.

П. спорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

катапультава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго-што (спец.).

Выкінуць (выкіда́ць) з самалёта пры дапамозе катапульты (у 3 знач.).

|| звар. катапультава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся.

Лётчык катапультаваўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шасі́, нескл., н. (спец.).

1. Рама ці аснова розных машын, механізмаў і ўстановак.

2. Частка самалёта, прызначаная для руху яго па аэрадроме, для ўзлёту і пасадкі.

Падняць ш.

Выпусціць ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

aircrew

[ˈerkru:]

n.

экіпа́ж самалёта

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

апярэ́нне, ‑я, н.

Пер’евае покрыва ў птушак; пер’е. Як пеўнік першым пасля пуху апярэннем, .. Алесь не мог пацешыцца форменнай вопраткай, шэрай з сярэбранымі галунамі. Брыль.

•••

Хваставое апярэнне самалёта — вертыкальныя і гарызантальныя плоскасці на задняй частцы самалёта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. нос.

2. Які выгаворваецца ў нос.

Насавое вымаўленне.

3. Прызначаны для носа.

Насавая хустачка.

4. Які знаходзіцца на носе судна, самалёта і інш.

Насавая частка палубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэ́кцыя, -і, ж. (спец.).

1. Выпраўленне, частковае змяненне чаго-н.

К. зроку.

2. Унясенне паправак у дзеянне вымяральных прыбораў, рэгулятараў у залежнасці ад змен умоў іх эксплуатацыі.

К. траекторыі палёту самалёта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радыёко́мпас, ‑а, м.

Радыёнавігацыйная прылада для вызначэння курсу самалёта ці карабля; аўтаматычны радыёпеленгатар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)