Verbum

немета́л, -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Хімічна простае рэчыва, якое не належыць да металаў.

гудро́н, -у, м.

Чорнае смалістае рэчыва, якое атрымліваецца пры перагонцы нафты.

|| прым. гудро́нны, -ая, -ае.

пратапла́зма, -ы, ж. (спец.).

Асноўнае рэчыва клеткі жывёльнага і расліннага арганізма.

|| прым. пратапла́зменны, -ая, -ае.

спе́рма, -ы, ж. (спец.).

Рэчыва, якое выпрацоўваюць мужчынскія палавыя залозы і якое ўтрымлівае палавыя клеткі.

утру́ска, -і, ДМ -ўсцы, ж.

Страта вагі сыпучага рэчыва пры перавозе, перасыпанні.

У. збожжа.

атруці́цца, -учу́ся, -у́цішся, -у́ціцца; зак.

1. Захварэць або памерці ў выніку ўздзеяння на арганізм атрутнага рэчыва.

А. грыбамі.

2. Скончыць жыццё самагубствам, прыняўшы атруту, ядавітае рэчыва.

|| незак. атру́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. атру́чванне, -я, н. і атручэ́нне, -я, н.

ёд, -у, М ёдзе, м.

1. Хімічны элемент, крышталічнае рэчыва цёмна-шэрага колеру, якое здабываецца галоўным чынам з марскіх водарасцей.

2. Спіртавы раствор гэтага рэчыва, ужыв. ў медыцыне.

|| прым. ёдны, -ая, -ае і ёдзісты, -ая, -ае.

Ёдны раствор.

Ёдзісты прэпарат.

марганцавакі́слы, -ая, -ае.

У выразе: марганцавакіслы калій — цёмна-фіялетавае крышталічнае рэчыва, якое распускаецца ў вадзе; марганцоўка.

акісле́нне, -я, н. (спец.).

Хімічная рэакцыя злучэння якога-н. рэчыва з кіслародам.

|| прым. акісля́льны, -ая, -ае.