рост в разн. знач. рост, род. ро́сту м.;

рост расте́ний рост раслі́н;

высо́кого ро́ста высо́кага ро́сту;

рост благосостоя́ния рост дабрабы́ту;

◊

во весь рост на ўвесь рост;

дава́ть де́ньги в рост уст. дава́ць гро́шы на працэ́нты;

на рост навы́раст;

не по ро́сту не па ро́сце.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гармо́н м. Hormón n -(e)s, -e;

гармо́н ро́сту Wáchstumshormon n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

каласава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выпускаць колас у працэсе росту (пра збожжавыя расліны).

Жыта каласуе.

2. Абмалочваць каласы (ячмень).

|| зак. вы́каласаваць, -суе (да 1 знач.).

|| наз. каласава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыягра́ма, ‑ы, ж.

Графічны малюнак, які наглядна паказвае суадносіны якіх‑н. велічынь. Дыяграма росту вытворчасці.

[Ад грэч. diágramma — малюнак, фігура.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высакаро́слы, ‑ая, ‑ае.

Высокага росту. У пакой ускочылі два салдаты, высакарослыя і шыракаплечыя. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

growing

[ˈgroʊɪŋ]

adj.

які́ расьце́

a growing season — сэзо́н ро́сту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ламі́на, ‑ы, ж.

1. Доўгі сухі прут, сухая галіна дрэва; палка. Сцебануць каня ламінаю.

2. Разм. пагард. Вялікая, нязграбная, малапрыгодная рэч. // перан. Высокі, грузны, няспрытны чалавек. [Мароз:] — Нікчэмны ты нейкі, маленькі. Не па росту. Па росту — ламіна добрая, а вот па думках — маленькі. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

белакача́нны, ‑ая, ‑ае.

Пра капусту, якая ў працэсе росту і развіцця ўтварае белы качан. Белакачанная капуста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

межеу́мочный сярэ́дняга гату́нку (велічыні́, ро́сту і да таго́ падо́бнае); (промежуточный) праме́жкавы; см. межеу́мок​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́рлік, ‑а, м.

Чалавек ненармальна малога росту. // Пра рэч, прадмет вельмі малога памеру. Дрэва-карлік. Дзяржава-карлік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)