распе́шчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад распесціць.

2. у знач. прым. Які прывык да пяшчот; капрызны, распусны. [Нарыновіч:] — На жаль, яшчэ трапляюцца бацькі, якія хочуць трымаць апеку над дзіцем усё жыццё... У сем’ях такіх бацькоў вырастаюць захваленыя мамчыны дачушкі. Распешчаныя сыночкі. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sprośny

1. непрыстойны, брыдкі;

2. разбэшчаны; распусны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Разура́тнічаць, разура́тываць, разура́тывацца ’сваволіць, распуснічаць’ (Юрч. СНЛ), сюды ж разура́тны ’непаслухмяны’, ’бойкі, разбітны’, ’распусны’ (Ян.). Запазычана з рус. развра́тничать ’распуснічаць’. Параўн. розвора́тні, розвора́тны ’бязладны’ (ТС) з поўнагалоссем (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nieobyczajny

1. амаральны, распусны;

2. недалікатны; няветлівы; грубы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wszeteczeństwo

н. уст.

1. распуста;

2. распусны ўчынак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

unclean

[ʌnˈkli:n]

adj.

1) нячы́сты, бру́дны, карэ́лы, запэ́цканы

2) нячы́сты мара́льна, немара́льны, распу́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áusgelassen

a

1) сваво́льны, гарэ́злівы, жва́вы

2) распу́сны, разбэ́шчаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

непотре́бный уст.

1. (ненужный) непатрэ́бны;

2. (неприличный) непрысто́йны; (развратный) распу́сны, разбэ́шчаны;

непотре́бные слова́ бры́дкія (непрысто́йныя) сло́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

perverse [pəˈvɜ:s] adj.

1. распу́сны; разбэ́шчаны; сапсава́ны

2. нату́рысты, нараві́сты, упа́рты, капры́зны;

a perverse child упа́ртае дзіця́

3. ненарма́льны, вы́чварны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разду́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад раздурыць.

2. у знач. прым. Распешчаны; капрызны, свавольны. Даволі вострыя сутычкі Паўлінкі з бацькам выглядаюць толькі як свавольства адзінай і таму крыху раздуранай дачкі. Лужанін.

3. у знач. прым. Разбэшчаны, распусны. [Загорскі] пагарджаў суседзямі. Раздураныя бабы! Халуі! Пагарджаў іхнім цярпеннем, рабалепствам і поўзаннем перад моцнымі. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)