накали́ться

1. напалі́цца; нагрэ́цца, мног. панаграва́цца;

2. перен. распалі́цца; абвастры́цца; раз’ю́шыцца, раззлава́цца;

атмосфе́ра накали́лась атмасфе́ра распалі́лася (абвастры́лася);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

erzürnen

1.

vt раззлава́ць, узлава́ць

2.

vi (s) i (sich) раззлава́цца, узлава́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

usrasten

vi

1) тэх. вы́зваліцца (ад фіксатара)

2) разм. жарт. раззлава́цца

3) адпачы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

banana [bəˈnɑ:nə] n. bot. бана́н;

a bunch of bananas гро́нка бана́наў

go bananas slang раззлава́цца да вар’я́цтва, звар’яце́ць ад зло́сці; зрабі́ць глу́пства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Раз’яры́цца ’узлавацца’ (Інстр. 3), ’разгуляцца’ (паст., Сл. ПЗБ), разʼя́рыцца ’страшэнна зазлаваць’ (Варл.), розʼяры́цца ’раз’юшыцца’ (ТС), серб.-харв. разја́рити сераззлавацца, выйсці з сябе’, рус. разъяри́ться ’тс’, славен. razjáriti, razjáriti se ’узлавацца’, ’выйсці з сябе’. Ад яры́цца (гл.), што ў сваю чаргу ад *jarъ(jь) (ЭССЯ 8, 174).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

złość

ж. злосць;

wpaść w złość — раззлавацца;

na złość — на злосць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

postal [ˈpəʊstl] adj. пашто́вы;

a postal address пашто́вы а́драс;

postal workers пашто́выя рабо́тнікі;

an increase in postal charges павелічэ́нне пашто́вых выда́ткаў

go postal infml раззлава́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

расхадзі́цца

1. (адчуць сябе лепш, размяўшыся ў хадзе) sich warm lufen*;

2. разм. (раззлавацца) in Zorn [Wut, Raseri] gerten*; ufbrausen vt (s, h)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

узлава́цца, узлуйся, узлуешся, узлуецца; узлуёмся, узлуяцеся; зак., на каго-што і без дап.

Увайсці ў злосць, раззлавацца; адчуць незадаволенасць кім‑, чым‑н. Узлаваўся лёкай, схапіў Сцёпку за каўнер ды давай тузаць. Якімовіч. Леўчык нават здзівіўся, што сват так узрадаваўся і павесялеў, замест таго, каб узлавацца на суседзяў. Чарнышэвіч. [Вольга Віктараўна], здаецца, узлавалася па сваю слабасць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рмаць ’надрывацца’, ’раззлавацца, выйсці з сябе’: не рмі́ся! (паўн.-усх., КЭС). Паводле Дабравольскага (Дабр., Этн., 4, 677), з рваць. Аднак гэта можна дапусціць толькі ў адносінах да лексемы з першым значэннем ’надрывацца’. Што ж тычыцца другога — да рус. рни́ться ’быць злым, злавацца’, ст.-рус. рняти ’злавацца, крыўдаваць’ (1539), рнитися ’тс’ (1517). Да рынуцца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)