скла́дны, -ая, -ае.

1. Пра мову, пісьмо і пад.: звязны, паслядоўны, лагічны.

Складная прамова.

Складная песня.

2. Зграбны, стройны (разм.).

Складная дзяўчына.

|| наз. скла́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

слё́зны, -ая, -ае.

1. гл. сляза.

2. Які мае намер расчуліць, разжаліць каго-н.

Слёзнае пісьмо.

Слёзна (прысл.) прасіць.

3. перан. Набыты цяжкай працай.

Слёзныя капейкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сакрэ́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм. Спецыяльная паштовая папера, прызначаная для пасылкі пісьма без канверта; пісьмо, напісанае на такой паперы. Пісьмо-сакрэтка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэганагра́фія, ‑і, ж.

Тайнапіс, пісьмо ўмоўнымі, шыфраванымі знакамі.

[Ад грэч. steganos — скрытны і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клінападо́бны kéilförmig;

клінападо́бнае пісьмо́ Kéilschrift f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

анані́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж. (разм., неадабр.).

Не падпісанае аўтарам пісьмо, якое паведамляе пра каго-н. нешта непрыемнае, крыўднае, выкрывае каго-н. і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

складо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да склада ​3; які служыць для абазначэння склада. Складовы знак.

2. Які ўтварае склад ​3. Складовыя гукі.

•••

Складовае пісьмо гл. пісьмо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начерта́тельный / начерта́тельная геоме́трия мат. начарта́льная геаме́трыя;

начерта́тельное письмо́ лингв. начарта́льнае пісьмо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

со́шный ист. со́шны;

со́шная па́хота со́шнае во́рыва;

со́шное письмо́ со́шнае пісьмо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

та́йнапіс, ‑у, м.

Умоўнае тайнае пісьмо; крыптаграфія. Чытанне тайнапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)