неўраджа́йны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і неўрадлівы. Зямлі мала, зямля неўраджайная, голы пясок. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Рэ́жаць, рэ́жэць ’пясчанае поле’ (ЛА, 2). Няма пэўнасці, што слушна вызначана семантыка: жоўты пясок, што там будэ, ек там самэй рэжэць. Адзінкавая фіксацыя, усе астатнія назвы тым ці іншым чынам звязаныя з лексемай пясок. Можна дапусціць уплыў рэжа ’дзёран; дзірван’ (гл. рэж).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гле́йкі, ‑ая, ‑ае.

Вязкі, ліпкі. Злосна хадзілі хлапечыя рыдлёўкі, .. уразаючыся ў пясок, глейкую гліну. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бастр

(ням. Baster)

жоўты цукровы пясок нізкай якасці, які звычайна вяртаюць на перапрацоўку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

залатано́сны góldhaltig;

залатано́сна́я жы́ла Góldader f -, -n;

залатано́сны́ пясо́к Góldsand m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

залатано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сваім саставе золата, багаты на золата. Залатаносны пясок. Залатаносная жыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віхры́цца, ‑рыцца; незак.

Узнімацца, кружыцца віхрам. Віхрыцца пясок. □ Сняжынкі ляцелі, кружыліся перад машынай, віхрыліся збоку. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пералапа́ціць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; зак., што.

Перамяшаць лапатай. Пералапаціць пясок з цэментам. Пералапаціць зерне на таку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раку́шачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ракушачніку; які складаецца з ракушак. Ракушачны бераг. Ракушачны пясок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шклава́ць, шклую, шклуеш, шклуе; зак. і незак., што.

Спец. Плаўленнем ператварыць (ператвараць) у шкло. Шклаваць пясок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)