Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фок-ма́чта
(гал. fok-mast)
мар.пярэдняя мачта ў насавой частцы судна.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
fore
[fɔr]1.
adj.
пярэ́дні
the fore wall — пярэ́дняя сьцяна́
2.
adv.
1) сьпе́раду, напе́радзе, папе́радзе
2) Naut. сьпе́раду карабля́
3.
n.
1) пярэ́дняя ча́стка, пе́рад -у m.
2) Naut.
а) нос вадапла́ва, карабля́
б) пярэ́дняя ма́чта
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
forehead
[ˈfɔrhed]
n.
1) лоб ілба́m
2) пярэ́дняя ча́стка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Прадпако́й ’пярэдняя’ (Яруш., Нас.). З польск.przedpokój ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
качкано́с, ‑а, м.
Яйцаносная млекакормячая жывёліна сямейства аднапраходных, у якой пярэдняя частка галавы выцягнута і заканчваецца шырокай дзюбай, падобнай на качыную (водзіцца ў Аўстраліі і Тасманіі).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
podgardle
н.
1.пярэдняя частка шыі;
2. валлё, валляк
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Вестыбюль ’пярэдні пакой, пярэдняя пры парадным уваходзе ў памяшканне’ (КТС, БРС). Сюды ж вестыбюльны. Нядаўняе запазычанне з рус.вестибюль < франц.vestibule ’сенцы, пярэдняя’ < лац.*ver‑stibulum ’ахоўваемы ўваход, сенцы’ (Шанскі, 1, В, 75; БЕР, 1, 137; Голуб-Ліер, 505).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аванза́ла
(ад фр. avant = перад + зала)
пярэдняя зала, пакой перад галоўнай залай у грамадскіх будынках.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АВАНСЦЭ́НА
(ад аван... + сцэна),
пярэдняя частка сцэны (паміж заслонай і рампай). Як ігравая пляцоўка выкарыстоўваецца ў оперных і балетных спектаклях, у драматычных — як месца дзеяння перад закрытай заслонай для невял. сцэн, якія звязваюць асн. карціны спектакля.