сімпа́тыя

(гр. sympatheia = спачуванне)

цяга, прыхільнасць да каго-н. (проціл. антыпатыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

przychylność

ж. прыхільнасць; добразычлівасць; зычлівасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

życzliwość

ж. добразычлівасць, прыхільнасць, спрыяльнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падла́шчыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак., да каго.

Ліслівасцю дабіцца прыхільнасць ласкі і пад.; падлабуніцца. Падлашчыцца да бацькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ра́хнуць ’мець выключную прыхільнасць’ (Нас.). Да рахаць 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

схі́льны, -ая, -ае.

1. Які мае схільнасць да чаго-н.

С. да музыкі.

2. Які выказвае прыхільнасць, слабасць да чаго-н.

С. да азартных гульняў.

3. Які мае задаткі да чаго-н.

С. да меланхоліі.

С. прастуджвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мі́ласцівы, ‑ая, ‑ае.

Які выказвае міласць, прыхільнасць, паблажлівасць; літасцівы. Аднак лёс быў неаднолькава міласцівым да Полацка і палачан. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Huld

f - уст., іран. прыхі́льнасць, добразычлі́васць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Genéigtheit

f - схі́льнасць, настро́енасць, прыхі́льнасць, добразычлі́васць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éingenommenheit

f - прадузя́тасць, прадузя́тая ду́мка, прыхі́льнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)