1) той, хто займаецца вывучэннем прыроды; прыродазнавец;
2) прыхільнік натуралізму.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эле́ктрум
(лац. electrum, ад гр. elektron = янтар)
мінерал класа самародных металаў, прыродны цвёрды раствор золата і серабра.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
канстры́ктар
(ад лац. constrictio = сцяжэнне, звужэнне)
мускул, які звужае які-н.прыродны канал у арганізме чалавека і жывёл.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Натура́льны ’прыродны, не штучны, звычайны’ (Некр. і Байк., ТСБМ), ст.-бел.натуралный (натуральный) ’тс’ (1615 г.) < ст.-польск.naturalny (фіксуецца з XVI ст.) < лац.naturalis (Булыка, Лекс. запазыч., 195). Паводле Кюнэ (Poln., 90), сучаснае бел.натуральны з польск.naturalny.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
connate
[ˈkɑ:neɪt]
adj.
1) прыро́джаны, прыро́дны
2) аднача́сна наро́джаны, паўста́лы
3) свая́цкі, падо́бны (нату́раю)
4) Biol. зро́слы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
zawołany
1. пакліканы;
2.прыродны; спрактыкаваны;
zawołany gospodarz — гаспадар ад Бога (ад нараджэння)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
native-born
[,neɪtɪvˈbɔrn]
adj.
прыро́дны, ро́дам зь яко́е-н. мясцо́васьці, кра́ю, карэ́нны
a native-born Canadian — карэ́нны кана́дзец
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
базіфіка́цыя
(ад гр. basis = аснова + -фікацыя)
1) прыродны працэс узбагачэння горных парод;
2) працэс ператварэння кантынентальнай зямной кары ў акіянічную.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
рака́, -і́, ДМ рацэ́, мн. рэ́кі і (з ліч. 2, 3, 4) ракі́, рэк, ж.
1.Прыродны вадаём, які пастаянна цячэ па пракладзеным вадой рэчышчы ад вытоку ўніз да вусця.
Пайсці на раку.
Рыбка ў рацэ, ды не ў руцэ (прымаўка).
2.перан. Няспынны паток чаго-н., вялікая колькасць.