слабі́цельны, ‑ая, ‑ае.

Які дапамагае хутка спаражніць кішэчнік. // у знач. наз. слабі́цельны, ‑ага, н. Лякарства, якое слабіць. Прымаць слабіцельнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

accouche

[əˈku:ʃ]

v.i.

прыма́ць ро́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ігнарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., каго-што.

Не прымаць пад увагу, не заўважыць (не заўважаць), не рэагаваць, не адказваць на што-н.; пагардліва ставіцца да каго-, чаго-н.

І. крытыку.

І. скаргі.

|| наз. ігнарава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отверга́ть несов. (что-л.) адхіля́ць, адкіда́ць; не прыма́ць; (кого-л.) вырака́цца; не прызнава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Квіт́аць ’прымаць у разлік, задавальняць’ (Нас.). Гл. квіт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

канфірмава́цца, ‑муюся, ‑муешся, ‑муецца; зак. і незак.

1. Прыняць (прымаць) канфірмацыю (у 2 знач.).

2. толькі незак. Зал. да канфірмаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маніфестава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак.

Прымаць удзел у маніфестацыі. [Ліба:] — Дэманстранты разбілася на гурткі, рассыпаліся па вуліцах і маніфестуюць неарганізавана... Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэманстрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак.

1. Прыняць (прымаць) удзел у масавым шэсці для выказвання сваіх поглядаў.

Д. па вуліцы горада.

2. каго-што. Паказаць (паказваць) наглядным спосабам.

Д. новы кінафільм.

|| зак. таксама прадэманстрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

му́за, ‑ы, ж.

1. У грэчаскай міфалогіі — адна з дзевяці багінь, заступніца навук і мастацтваў.

2. перан. Паэт. Творчае натхненне; крыніца паэтычнага натхнення. Будзь музаю маёй, Маім натхненнем, І ласкаю, І казкаю жывой. Грахоўскі. — Паэт павінен або прымаць або не прымаць рэчаіснасць, інакш муза змоўкне. Галавач.

3. перан. Аб чыёй‑н. творчасці, мастацтве. Муза Коласа.

[Грэч. Músa.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́дама,

1. безас. у знач. вык. Тое, што і вядома (у 1 знач.). Ведама, старому дык і ўлетку холадна. Якімовіч.

2. у знач. часціцы. Ужываецца ў тых выпадках, калі трэба адзначыць, канстатаваць што‑н. [Дзядок:] — Да нас, праўда, рэдка даязджаюць: ведама бездараж, балота. Грахоўскі.

•••

Давесці да ведама гл. давесці ​1.

Прымаць да ведама гл. прымаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)