раза́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (спец.).

1. Вялікі шырокі нож.

2. Рэжучая частка якой-н. машыны, прылады, якога-н. інструмента.

3. Першабытная каменная сякера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асна́стка, -і, ДМ -тцы, ж.

1. гл. аснасціць.

2. Снасці, прылады, якімі абсталявана судна, такелаж.

Карабельная а.

3. Тое, што і аснашчэнне (спец.).

А. станкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

серсо́, нескл., н.

Гульня з тонкім лёгкім абручом, які падкідваюць і ловяць спецыяльнай палачкай, а таксама прылады для гэтай гульні (абруч і палачкі).

Гуляць у с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́лачнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Куток каля печы, дзе стаяць вілкі, качарга і іншыя кухонныя прылады; качарэжнік.

2. Дзяржанне, ручка вілак, якімі дастаюць гаршкі з печы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

майстро́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Які належыць майстру. Майстроўскія прылады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

specialized, BrE -ised [ˈspeʃəlaɪzd] adj. спецыя́льны, спецыялізава́ны;

specialized tools спецыя́льныя прыла́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кіда́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для кідання. Кідальныя спартыўныя прылады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

курцо́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і курэцкі. Курцоўскія прылады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэтушава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для рэтушавання. Рэтушавальныя прылады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schúlsachen

pl шко́льныя прыла́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)