conviction [kənˈvɪkʃn] n.

1. перакана́нне

2. упэ́ўненасць, перакана́насць;

in full conviction з по́ўнай упэ́ўненасцю

3. law асуджэ́нне, прысу́д, прызна́нне вінава́тым

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

laurel [ˈlɒrəl] n.

1. bot. лаўр

2. pl. laurels ла́ўры, прызна́нне, ушанава́нне

♦

rest on one’s laurels спачыва́ць на ла́ўрах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Zúbilligung

f -, -en

1) дазво́л, прызна́нне, зго́да

2) прысуджэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wyznanie

wyznani|e

н.

1. прызнанне;

szczere ~e — шчырае прызнанне;

2. веравызнанне;

wolność ~a — свабода веравызнання;

~e wiary — сімвал веры; крэда

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tantamount [ˈtæntəmaʊnt] adj. fml раўназна́чны, эквівале́нтны, раўнацэ́нны;

Her statement is tantamount to a confession of guilt. Яе сцвярджэнне – амаль прызнанне віны.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ануля́цыя

(ад п.-лац. annullare = знішчаць)

прызнанне несапраўдным якога-н. акта, дагавору, права; скасаванне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

recognition [ˌrekəgˈnɪʃn] n.

1. пазнава́нне, апазнава́нне;

My recognition of him was immediate. Я адразу пазнаў яго.

2. прызна́нне, адабрэ́нне;

international/official recognition міжнаро́днае/афіцы́йнае прызна́нне;

in recognition of у знак прызна́ння;

She won no recognition. Яна не атрымала прызнання.

♦

beyond/out of (all) recognition да непазнава́льнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

poniewczasie

занадта позна;

uznanie przyszło poniewczasie — прызнанне прыйшло занадта позна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кла́сіка

(лац. classicus = першакласны)

творы літаратуры і мастацтва, якія маюць сусветнае прызнанне, вякамі зберагаюць сваё значэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пазнава́нне н.

1. (прызнанне знаёмага) Erkénnen n -s; Identifízíerung f -, -en;

2. (вывучэнне з’яў) Erkénntnis f -, -se

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)