Заляцацца да каго‑н. на працягу нейкага часу. Ніколі ў Жарнавіка не нараджалася думка пазаляцацца да.. [Сашы].Пестрак.[Зянон:] — Маладая прыгожая бабка. Да такой бабкі яшчэ і пазаляцацца не грэх.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
spend a lot of mo ney on clothes тра́ціць шмат гро́шай на адзе́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
распу́шчаны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад распусціць.
2.узнач.прым. Які свабодна падае; не сабраны ў вузел, у прычоску (пра валасы). З распушчанымі валасамі, з залітымі агнём шчочкамі .. [Ядвіся] была незвычайна прыгожая.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прынцэ́са ’сукенка з шырокімі фальбонамі’ (віл., Жд. 3). Пераноснае з прынцэ́са ’тытул жонкі або дачкі прынца’, якое праз ням.Prinzessin з франц.princesse (Фасмер, 3, 365). Параўн. аналагічныя рус.дыял.принце́сса ’жаночая прыгожая доўгая сукенка (звычайна адразная, з расклёшанай ці складкаватай спадніцай, фальбонамі)’, принце́сс ’тс’, ’сукенкі’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
запанібра́та, прысл.
Разм. Як з роўным; проста, бесцырымонна. Колькі месяцаў .. [курсантам] упарта паўтаралі, што найбольшы дысцыплінарны грэх — быць з падначаленымі запанібрата.Шамякін.[Дзяўчыну] ужо бачылі і Міця і Плоткін — вясёлая, прыгожая, з хлопцамі запанібрата, носіць скураны лётны шлем.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пага́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.
1.Лаянк.Жан.да паганец (у 1 знач.).
2. Ядавіты грыб. Бледная паганка.
3. Вадаплаўная птушка, мяса якой мае непрыемны смак. На Палессі водзіцца вушатая, або вялікая паганка, прыгожая чорна-белая птушка.Прырода Беларусі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
comely
[ˈkʌmli]
adj. -lier, -liest
1) прыва́бны, прые́мны з вы́гляду; мі́лы, ста́тны
rather comely than beautiful — хутчэ́й прыва́бная, чым прыго́жая
2) адпаве́дны, прыго́дны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
babe
[beɪb]
n.
1) дзіця́тка, дзіця́n.
2) няві́нная або́ недасьве́дчаная асо́ба
3) Sl.прыго́жая дзяўчы́на
•
- babes and sucklings
- babe in the woods
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гугня́вы, ‑ая, ‑ае.
Які гаворыць або спявае ў нос. Прыгожая маладая дзяўчына не хацела ісці замуж за нелюбімага, ды можа яшчэ якога-небудзь гугнявага .. старога.Краўчанка.// Які мае непрыемнае насавое адценне (пра голас, гаворку). Натоўп людзей не слухаў гугнявага чытання, якое зрывалася на крык.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)