распу́шчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад распусціць.

2. у знач. прым. Які свабодна падае; не сабраны ў вузел, у прычоску (пра валасы). З распушчанымі валасамі, з залітымі агнём шчочкамі .. [Ядвіся] была незвычайна прыгожая. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)