непрэтэнцыёзны, ‑ая, ‑ае.

Які не прэтэндуе на арыгінальнасць; просты. Непрэтэнцыёзная архітэктура будынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галакто́за, ‑ы, ж.

Просты цукар, які з’яўляецца састаўной часткай лактозы (малочнага цукру).

[Ад грэч. gala (galaktos) — малако.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безыску́сственный (естественный) натура́льны; (простой) про́сты; (непосредственный) непасрэ́дны; (искренний) шчы́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kúnstlos

a натура́льны, про́сты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

primitív

a прымітыўны, про́сты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

prúnklos

a про́сты, сці́плы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

símpel

a про́сты; прастава́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мно́жнік, ‑а, м.

Лік, на які множыцца іншы лік. Просты множнік. Дадатковы множнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

elemental [ˌelɪˈmentl] adj. fml

1. про́сты, асно́ўны

2. стыхі́йны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

folksy [fəʊksi] adj.

1. AmE про́сты; фамілья́рны

2. простанаро́дны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)