вокамгне́нне, ‑я, н.
Вельмі кароткі прамежак часу, імгненне. Праз вокамгненне з гоманам і гулам далечыня ад воч яе схавала... Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
przeciąg, ~u
м.
1. прамежак;
przeciąg czasu — прамежак часу;
w ~u tygodnia — на працягу тыдня;
2. скразняк, пройма, падвей
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
дыста́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Адлегласць, прамежак паміж чым-н.
Забег на кароткую дыстанцыю.
Сысці з дыстанцыі.
2. Участак адміністрацыйна-тэхнічнага падзелу чыгуначнага, шасэйнага або воднага пуці.
Начальнік дыстанцыі.
|| прым. дыстанцы́йны, -ая, -ае.
Дыстанцыйнае кіраванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паўго́да, м.
Прамежак часу ў шэсць месяцаў; палавіна года. Канцэрт зацягнуўся — праграма была вялікая. Недарма Майбарада рыхтаваў яе амаль паўгода. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трохсотго́ддзе, ‑я, н.
1. Прамежак часу. тэрмін у трыста год.
2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося ці пачалося трыста год назад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шасцісотго́ддзе, ‑я, н.
1. Прамежак часу, тэрмін у шэсцьсот год.
2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося ці пачалося шэсцьсот год назад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГОД,
прамежак часу, блізкі па працягласці да перыяду абарачэння Зямлі вакол Сонца. У астраноміі вылучаюць: сідэрычны (зорны) год, які адпавядае аднаму бачнаму абароту Сонца па нябеснай сферы адносна нерухомых зорак, складае 365,2564 сярэдніх сонечных сут; трапічны год — прамежак часу паміж двума паслядоўнымі праходжаннямі цэнтра Сонца праз пункт веснавога раўнадзенства (365,2422 сут); анамалістычны год — прамежак часу паміж двума паслядоўнымі праходжаннямі Сонца праз перыгей яго бачнай геацэнтрычнай арбіты (365,2596 сут); драканічны год — час, за які Сонца вяртаецца да таго ж (узыходнага і сыходнага) вузла арбіты Месяца на экліптыцы (346,620 сут); працягласць гэтых гадоў прыведзены для 1900; каляндарны год мае 365 сут для звычайных гадоў і 366 сут для высакосных гадоў; месячны год роўны 12 сінадычным месяцам (у сярэднім 354,367 сут).
т. 5, с. 320
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
сеа́нс, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Паказ або выкананне чаго-н. у пэўны прамежак часу без перапынку.
С. адначасовай гульні.
Тры сеансы інгаляцыі.
2. Адзін з некалькіх (у розны час дня) паказаў фільма ў кінатэатры.
Вячэрні с.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стаго́ддзе, -я, мн. -і, -яў, н.
1. Прамежак часу ў 100 гадоў.
Дваццатае с.
2. чаго. Гадавіна падзеі, што адбылася 100 гадоў таму назад.
С. з дня нараджэння Рыгора Шырмы.
|| прым. стогадо́вы, -ая, -ае і стаго́дні, -яя, -яе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пяцісотго́ддзе, ‑я, н.
1. Прамежак часу, тэрмін у пяцьсот гадоў.
2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося ці пачалося пяцьсот гадоў таму назад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)