pop-group [ˈpɒpgru:p] n. поп-гру́па, невялі́кі анса́мбль эстра́днай му́зыкі, у тым лі́ку поп-му́зыкі; поп-анса́мбль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

відэаклі́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тэлевізійны рэкламны ролік — эстрадная поп або рок-песня, якая суправаджаецца разнастайнымі адлюстраваннямі на экране.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pop​4 [pɒp] adj. папуля́рны;

a pop singer/concert поп-спява́к/поп-канцэ́рт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pop music [ˈpɒpˌmju:zɪk] n. поп-му́зыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ *Папо́к 1, ηοηόκ ’ступа’ (ТС). Этымалагічна тоеснае з поп (гл.); параўн. рус. дыял. поп ’цурка пры гульні ў рюхи, якая падае на мяжу’.

◎ Папо́к 2, папкі ’адуванчык лекавы, Taraxacum officinale Web.’ (Кіс.). Да поп (гл. папаўка).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Багаміл (поп) 2/53

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ры́за ж., церк. ри́за;

◊ не поп — не ўбіра́йся ў ры́зу — посл. не поп — не наряжа́йся в ри́зу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́ця, ‑і, м.

Разм.

1. Бацька. — Ведаю, баця, вайсковую службу, — усміхаючыся, адказаў Іван, — варон страляць не буду. Колас.

2. Фам. Бацюшка, поп. У папа ды быў сабака, Поп яго любіў. Ён не краў у баці сала, — Поп яго не біў. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

klecha

ж. пагард. поп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Pópmusik

f - поп-му́зыка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)