е́герскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да егера. Егерскія абавязкі. Егерскі полк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскватарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго-што.

Размясціць па кватэрах.

Р. полк.

|| незак. раскватаро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. раскватарава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; незак. раскватаро́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. раскватарава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карабіне́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карабінераў, складаецца з карабінераў. Карабінерны полк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лейб-гвардзе́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лейб-гвардыі. Лейб-гвардзейскі полк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драгу́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да драгуна, драгунаў, належыць ім. Драгунскі полк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мушкецёрскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мушкецёра; які складаецца з мушкецёраў. Мушкецёрскі полк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ула́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўлана, належыць яму. Уланскі полк. Уланскі мундзір.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Палко́ўнік ’афіцэрскае званне або чын’ (ТСБМ). З польск. pułkownik < pułk ’полк’, як і рус. полко́вник (гл. Брукнер, 448; Фасмер, 3, 311).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уда́рны¹, -ая, -ае.

1. Звязаны з нанясеннем або атрыманнем удару (у 1 знач.).

У. музычны інструмент (у якім гук атрымліваецца ў выніку ўдару). У. механізм.

Ударная хваля.

2. Які наносіць рашаючы ўдар (у 3 знач.).

У. полк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́ўбічны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гаўбіцы, складаецца з гаўбіц. Гаўбічны стрэл. Гаўбічны полк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)