2. Які атрымлівае грашовую плату за сваю работу; звязаны з атрыманнем грашовай узнагароды, платы.
П. работнік.
Платная пасада.
3. Які карыстаецца чым-н. за плату (разм.).
П. наведвальнік.
|| наз.пла́тнасць, -і, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паабсыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Абсыпаць усё, многае або ўсіх, многіх. У завулку ніводнай жывой душы, снег паабсыпаў дрэвы, платы, частаколы, хаты.Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сімвалі́чны
(гр. symbolikos)
1) які мае скрыты сэнс;
2) мізэрна малы (пра платы, сумы).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
забастава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.
Аб’явіць забастоўку, пачаць баставаць. У чэрвені 1916 г. забаставалі рабочыя буйнейшай віцебскай ільнопрадзільнай фабрыкі «Дзвіна», якія патрабавалі павышэння заработнай платы.«Весці».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тары́ф, ‑у, м.
Афіцыйна ўстаноўленая сума збораў, аплаты за што‑н. Чыгуначны тарыф. Таможны тарыф. Тарыфы заработнай платы.
•••
Забаронныя тарыфы — тое, што і забаронныя пошліны (гл. пошліна).
[Фр. tarif.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АКО́РДНАЯ АПЛА́ТА ПРА́ЦЫ,
разнавіднасць здзельнай формы заработнай платы, калі аб’ём работы загадзя агавораны ў пагадненні, а аплата ажыццяўляецца за поўнае выкананне гэтага аб’ёму.