мезалі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Сярэдні каменны век, пераход ад старажытнага да новага каменнага веку.

[Ад грэч. mésos — сярэдні, прамежкавы і lithos — камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узаемаператварэ́нне, ‑я, н.

Спец. Пераход адной сутнасці ў іншую і наадварот; узаемнае ператварэнне. Закон узаемаператварэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

crosswalk

[ˈkrɔsw‚k]

n.

перахо́д (праз ву́ліцу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

railway crossing

чыгу́начны перае́зд, перахо́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

venturesome [ˈventʃəsəm] adj. fml адва́жны, хра́бры; рызыко́ўны;

a venturesome crossing небяспе́чны перахо́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przebycie

н. пераход; пераправа;

przebycie gór — пераход цераз горы;

przebycie rzeki — пераправа цераз раку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пераса́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

1. гл. перасадзіць.

2. мн. -і, -дак. Пераход для прадаўжэння язды з аднаго транспартнага сродку на другі.

Ехаць з дзвюма перасадкамі.

|| прым. пераса́дачны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інтанацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інтанацыі. Інтанацыйная чысціня выканання арыі. Інтанацыйны пераход. Інтанацыйны малюнак верша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фа́завы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фазы (у 2, 3 знач.). Фазавая скорасць. Фазавы пераход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уце́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

Страта ў выніку выцякання, рассыпання.

У. вады.

У. зерня.

У. інфармацыі (перан.). У. мазгоў (перан.: эміграцыя вучоных, спецыялістаў, творчых работнікаў ці пераход іх у іншую сферу дзейнасці ў сваёй краіне).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)