спраектава́ць 1, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
Распрацаваць, скласці праект чаго‑н. Аснова павольна плыла наперад, абрастаючы новымі часткамі і паступова набываючы выгляд той машыны, якую спраектавалі канструктары. Хадкевіч.
спраектава́ць 2, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
1. У матэматыцы — вычарціць праекцыю, перадаць на плоскасці якую‑н. фігуру, прадмет.
2. Спец. Перадаць на экран павялічаны вобраз, праекцыю чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перадава́ць несов.
1. в разн. знач. передава́ть;
2. разг. (переходить границы должного) переба́рщивать; перехва́тывать;
1, 2 см. перада́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
аста́нне, ‑я, н.
Тое, што і развітанне. Прасілі на астанні перадаць паклон Маскве. Броўка. [Храпавіцкі:] — Э, давайце ўжо на астанні па чарцы.. на дарогу. Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́малеваць, -люю, -люеш, -люе; -люй; -леваны; зак., што.
1. Малюючы, старанна і акуратна перадаць кожную дэталь; старанна намаляваць.
В. партрэт.
2. Пакрыць слоем фарбы; пафарбаваць (разм.).
В. машыну ў зялёны колер.
3. Расходаваць на афарбоўку (разм.).
В. усю фарбу.
|| незак. вымалёўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
éinäschern
vt перада́ць крэма́цыі, крэмі́раваць; спапялі́ць, ператвары́ць у по́пел
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
odmalować
зак.
1. намаляваць, адлюстраваць, паказаць;
2. перан. перадаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
übergében
*
1.
vt перадава́ць, уруча́ць, аддава́ць
der Öffentlichkeit ~ — перада́ць гало́снасці
dem Gerícht ~ — перада́ць суду́
2.
(sich) ванітава́ць
er übergíbt sich — ён ваніту́е
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
заразі́ць, ‑ражу, ‑разіш, ‑разіць; зак., каго-што.
1. Перадаць заразу каму‑, чаму‑н. Заразіць ангінай. // Напоўніць чым‑н., шкодным для жывога арганізма. Заразіць калодзеж. Заразіць паветра міязмамі.
2. перан. Перадаць каму‑н. сваё пачуццё, схільнасць да чаго‑н. Заразіць любоўю да музыкі. □ Сваім новым жаданнем Лясніцкі заразіў і Славіна. Зарэцкі. // Перадаючыся, распаўсюджваючыся, як зараза, ахапіць каго‑н. Глухнуць нават трубкі тэлефона. Заразіў футбол усіх, як грып. Макаль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электрызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.
1. Перадаць (перадаваць) якому-н. целу электрычны разрад.
2. перан. Узбудзіць, давесці (узбуджаць, даводзіць) да пэўнага стану.
Э. сенсацыйнымі навінамі.
|| зак. таксама наэлектрызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; звар. наэлектрызава́цца, -зу́юся, -зу́ешся, -зу́ецца; -зу́йся.
|| наз. электрыза́цыя, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
give up
а) перада́ць
б) зда́цца, адступа́ць, адмо́віцца ад чаго́
в) пакі́нуць (пра́цу), кі́нуць (прывы́чку)
г) стра́ціць надзе́ю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)