Се́верный Ледови́тый океа́н Паўно́чны Ледаві́ты акія́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

этру́скі, -аў, адз. этру́ск, -а, м.

Старажытныя плямёны, якія насялялі ў 1-м тысячагоддзі да н.э. паўночны захад Апенінскага паўвострава.

|| прым. этру́скі, -ая, -ае.

Этруская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аквіло́н, ‑у, м.

Рэзкі паўночны вецер.

[Лац. aquilonis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

northernmost

[ˈnɔrðərnmoʊst]

adj.

са́мы паўно́чны, найбо́льш паўно́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

northernmost [ˈnɔ:ðənməʊst] adj. са́мы паўно́чны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

północny

północn|y

1. паўночны;

wiatr ~y — паўночны вецер;

zorza ~a — паўночнае ззянне;

~y wschód — паўночны ўсход;

2. паўночны;

~a godzina — паўночная гадзіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Arctic​2 [ˈɑ:ktɪk] adj.

1. аркты́чны; паўно́чны; паля́рны;

the Arctic Circle Паўно́чны паля́рны круг;

the Arctic Ocean Паўно́чны Ледаві́ты акія́н

2. arctic аркты́чны, сцюдзёны, ве́льмі хало́дны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

барэ́й, ‑ю, м.

У старажытнагрэчаскай міфалогіі — бог паўночнага ветру. // Паўночны вецер.

[Грэч. Boreas.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

норд

(гал. noord)

1) поўнач, паўночны напрамак;

2) паўночны вецер.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

но́рдавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да норду; паўночны. Нордавы вецер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)