złotowłosy

паэт. золатавалосы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паэтэ́са

(фр. poétesse)

жанчына-паэт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

радзі́мы, -ая, -ае (нар.-паэт.).

Родны.

Р. край.

Сустракай, радзімая (наз.), дарагіх гасцей.

○

Радзімая пляма — прыроджанае змяненне скуры.

◊

Радзімая пляма — недахоп, які з’яўляецца перажыткам чаго-н.

Радзімыя плямы мінулага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

lyric [ˈlɪrɪk] adj. ліры́чны;

lyric poetry ліры́чная паэ́зія, лі́рыка;

a lyric writer лі́рык; паэ́т-пе́сеннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бард

(кельц. bard)

1) паэт-спявак у старажытных кельтаў;

2) аўтар і выканаўца аўтарскай песні;

3) перан. паэт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

poet

[ˈpoʊət]

n.

паэ́т -а, паэ́та -ы m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

узвы́сіцца, -ы́шуся, -ы́сішся, -ы́сіцца; зак.

1. Узняцца ўвысь, падняцца вышэй навакольнага (паэт.).

2. перан. Дасягнуць больш высокага грамадскага становішча, значэння.

Жаданне ў.

|| незак. узвыша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. узвышэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́сеннік, а, мн. -і, -аў, м.

1. Зборнік песень.

2. Выканаўца песень.

3. Аўтар тэксту песень або кампазітар песеннай музыкі.

Паэт-п.

|| ж. пе́сенніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бард

(фр. barde, ад кельц. bardes = спявак)

1) паэт-спявак у старажытных кельтаў;

2) паэт і музыкант, выканаўца ўласных песень.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

born

[bɔrn]

1.

adj.

1) наро́джаны

2) прыро́джаны (тале́нт, паэ́т), прыро́дны

a born poet — прыро́джаны паэ́т

2.

v., p.p. of bear

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)