зама́зваць несов.

1. в разн. знач. зама́зывать; (щель, дыру — ещё) заде́лывать;

2. (загрязнять) зама́зывать, выма́зывать, па́чкать;

1, 2 см. зама́заць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чырвані́ць несов.

1. де́лать кра́сным, багря́нить, багри́ть, обагря́ть;

2. кра́сить в кра́сный цвет;

3. разг. па́чкать во что́-л. кра́сное

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́зацца несов.

1. ма́заться; (лекарством — ещё) сма́зываться; (подкрашивать себе лицо, губы — ещё) кра́ситься;

2. разг. (грязниться) ма́заться, па́чкаться, мара́ться;

све́тлае адзе́нне ху́тка ма́жацца — све́тлая оде́жда бы́стро па́чкается;

3. (пачкать при прикосновении) ма́заться; (пачкать краской — ещё) кра́ситься;

4. страд. ма́заться; сма́зываться; кра́ситься; см. ма́заць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бры́дзіць несов.

1. обл. (искажать вид) безобра́зить, уро́довать;

гэ́та прычо́ска б. твой твар — эта причёска безобра́зит (уро́дует) твоё лицо́;

2. па́чкать, грязни́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбе́льваць несов.

1. (холст, бумагу) выбе́ливать, отбе́ливать, пробе́ливать;

2. (окрашивать в белый цвет) выбе́ливать, пробе́ливать, бели́ть;

3. разг. (пачкать чем-л. белым) выбе́ливать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перама́зваць несов.

1. (заново) перема́зывать;

2. (всё, многое) перема́зывать, ма́зать, прома́зывать, сма́зывать;

3. (делать грязным всё, многое или во многих местах) перема́зывать, изма́зывать; перепа́чкивать, па́чкать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарабля́ць несов.

1. в разн. знач. де́лать; изготовля́ть;

2. (что-л. неприятное, предосудительное) де́лать, доставля́ть, причиня́ть; твори́ть;

3. (грязнить) сори́ть; па́чкать;

4. (изготавливать вязанием) навя́зывать;

1-4 см. нарабі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мара́ться

1. (пачкаться) пэ́цкацца, бру́дзіцца;

2. (пачкать, быть марким) пэ́цкацца, ма́зацца;

3. перен. пэ́цкацца, паску́дзіцца;

не сто́ит мара́ться разг. не ва́рта пэ́цкацца;

4. страд. пэ́цкацца, бру́дзіцца, забру́джвацца; пля́міцца, нясла́віцца, га́ньбіцца; крэ́мзацца, пэ́цкацца, ма́зацца; крэ́сліцца, касава́цца; см. мара́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́зать несов.

1. ма́заць;

2. (пачкать, грязнить) пэ́цкаць, ма́заць, запэ́цкваць, бру́дзіць, забру́джваць;

3. (плохо, неискусно писать, рисовать и т. п.) разг. ма́заць;

4. (делать промахи в игре, стрельбе и т. п.) разг. ма́заць;

ма́зать из ружья́ ма́заць са стрэ́льбы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пэ́цкаць ’мазаць, брудзіць; рабіць няўмела, неахайна’ (ТСБМ, Гарэц., Яруш., Шат.), ’ляпіць глінаю, мазаць; брудзіць’ (Нас.), пе́цкаць ’брудзіць, мазаць’ (ТС), пэ́цнуць ’мазануць; стукнуць’ (ТСБМ), ’гучна ўдарыць; кінуць чым-небудзь ліпкім; упасці’ (Нас.), вытворныя: пэ́цкала, пэ́цкало ’няўмека, неакуратны ў рабоце чалавек, бракароб, партач’ (Сцяц., Сцяшк. Сл., Скарбы; любч., Нар. словатв.; міёр., З нар. сл.), пэ́цкаль ’хто любіць пэцкацца, неахайны, паскуднік’ (Шпіл., Чач., Гарэц., Шат.; брасл., Сл. ПЗБ), ’няўмека, дрэнны майстар’ (ТСБМ; маладз., Янк. Мат.; Яўс., Шат., Бяльк.; міёр., З нар. сл.). Паводле Насовіча, утворана ад гукапераймальнага пэц! ’тое, што і пац!’ (“от звука брошенной на что либо грязи или брошенного чего въ грязь”, Нас., 543); нягледзячы на фанетычныя прыкметы запазычання з польск. peckać ’вэдзгаць, перабіраць, корпацца’, параўн. рус. па́чкать ’пэцкаць’, да вышэйназванай версіі схіляецца Цвяткоў (Запіскі, 2, 75) і канстатуе, што слова не выводзіцца ад кораня *pak‑ (дапускаючы для рускага слова сувязь з пакость ’паскудства’, інакш гл. Фасмер, 3, 223); наяўнасць славен. pecati, peckati, pečkati ’даваць аплявуху; біць па вушах’ і pəčka, pəčkálo ’хто ляніва, марудна і дрэнна працуе’ ўзмацняе прышлую версію. Пра магчымую сувязь названых слоў з pečkȁ ’ядро, костачка’, што дае падставы для семантычнага пераходу ’ўздуцце, разбуханне’ > ’слабы, дрэнны’, гл. Бязлай, Etyma, 163; Куркіна, Этимология–1984, 113; гл. таксама спецыяльна Куркіна, Этимология–1988–1990, 61. Атаясамліванне з укр. пи́цькати ’дрэнна працаваць, корпацца’, якое выводзіцца праз польск. pyćkać, peckać ’тс’ з ням. patschen ’плёскаць (па вадзе)’ (гл. ЕСУМ, 4, 382), здаецца, не мае падстаў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)