параадво́дны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для адводу пары. Параадводная трубка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параахаладжа́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыбор для рэгулявання тэмпературы пары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параме́р, ‑а, м.

Спец. Прылада для вымярэння расходу пары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параразмеркава́нне, ‑я, н.

Размеркаванне пары ​2 ў паравым рухавіку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́рыцца, ‑рыцца; зак.

Адстаць, аддзяліцца пад уздзеяннем пары, цеплыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́рны¹, -ая, -ае.

Які складае пару¹, для пары¹ (у 1, 3 і 4 знач.) з чым-н., які выконваецца, робіцца парай¹ (у 4 знач.).

Парная рукавіца.

Парная вупраж.

Парнае катанне на каньках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́нтыль, -я, мн. -і, -яў, м. (спец.).

1. Клапан для рэгулявання расходу вадкасці, пары, газу ў некаторых тэхнічных устройствах.

2. Клапан у музычных інструментах для рэгулявання вышыні гуку.

|| прым. ве́нтыльны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вол, вала́, мн. валы́, вало́ў, м.

Кастрыраваны бык, якога скарыстоўваюць на сельскагаспадарчых работах.

Запрэглі дзве пары валоў.

Працуе, як чорны в. (перан.: вельмі многа, без стомы).

|| прым. вало́вы, -ая, -ае.

Валовая скура.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

henceforth

[,hensˈfɔrӨ]

adv.

з гэ́тага ча́су, з гэ́тай пары́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

параўпускны́, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для ўпускання пары ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)