кара́кульскі, -ая, -ае.

У выразе: каракульская авечка — каштоўная парода авечак, шкуркі ягнят якой ідуць на выраб каракулю і каракульчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мопс, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дэкаратыўная парода сабак з вялікай круглай галавой і кароткай мордай, кароткім моцным тулавам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

жвір, -у, м.

Асадачная горная парода ў выглядзе дробных каменьчыкаў, ужыв. ў будаўнічых, дарожных работах.

|| прым. жвіро́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

грані́т, -у, Мі́це, м.

Цвёрдая зярністая горная парода з кварцу, палявога шпату і слюды.

|| прым. грані́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аўча́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Парода дужых сабак, якія выкарыстоўваюцца для вартаўнічай і вышуковай службы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

плітня́к, -у́, м.

Вапняковая або пясчаная парода, якая лёгка раздзяляецца на пліты.

Набярэжная з плітняку.

|| прым. плітняко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

туф, -у, м.

Порыстая горная парода вулканічнага або асадачнага паходжання, якая выкарыстоўваецца як будаўнічы матэрыял.

|| прым. ту́фавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нажда́к, -у́, м.

Дробназярністая горная парода, якая ўжываецца для шліфоўкі або чысткі металічных вырабаў.

|| прым. нажда́чны, -ая, -ае.

Наждачная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гра́вій, -ю, м.

Абломкавая горная парода ў выглядзе дробных каменьчыкаў, звычайна ўжыв. ў будаўнічых работах; жвір.

|| прым. граві́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

баксёр², -а, мн. -ы, -аў, м.

Парода службовых сабак з шырокімі мордай і грудзьмі, кароткай поўсцю.

|| прым. баксёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)