политреда́кция (полити́ческая реда́кция) ист. палітрэда́кцыя, -цыі ж. (паліты́чная рэда́кцыя).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

политучёба (полити́ческая учёба) ист. палітвучо́ба, -бы ж. (паліты́чная вучо́ба).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

политча́сть (полити́ческая часть) ист. палітча́сць, -ці ж. (паліты́чная часць).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Stáatswissenschaft

f -, -en грама́дска-паліты́чная наву́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бальшаві́зм, -у, м.

Палітычная рэвалюцыйная плынь у рабочым руху, якая ўзнікла ў Расіі ў пачатку 20 ст. на базе марксісцкай тэорыі, развітай затым партыяй бальшавікоў.

|| прым. бальшаві́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аванту́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

1. Рызыкоўная, беспрынцыповая справа, распачатая ў разліку на выпадковы поспех.

Ваенная а.

Палітычная а.

2. Сварка, скандал.

Учыніць авантуру.

|| прым. аванту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паліты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паліты́чны паліты́чная паліты́чнае паліты́чныя
Р. паліты́чнага паліты́чнай
паліты́чнае		 паліты́чнага паліты́чных
Д. паліты́чнаму паліты́чнай паліты́чнаму паліты́чным
В. паліты́чны (неадуш.)
паліты́чнага (адуш.)		 паліты́чную паліты́чнае паліты́чныя (неадуш.)
паліты́чных (адуш.)
Т. паліты́чным паліты́чнай
паліты́чнаю		 паліты́чным паліты́чнымі
М. паліты́чным паліты́чнай паліты́чным паліты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

cabal [kəˈbæl] n. fml клі́ка (палітычная); гру́па змо́ўшчыкаў; інтры́га, змо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

detente [ˌdeɪˈtɑ:nt] n. fml дэта́нт, разра́дка;

political detente паліты́чная разра́дка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жандарме́рыя, -і, ж.

1. У некаторых краінах: дзяржаўная паліцыя, якая мае ваенную арганізацыю і выконвае ахоўныя функцыі ўнутры краіны і ў арміі.

2. Палітычная паліцыя ў дарэвалюцыйнай Расіі.

3. зб. Жандары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)