пало́ць, палю́, по́леш, по́ле; палі́; по́латы; незак., што.

Ачышчаць ад пустазелля або выдаляць яго адкуль-н.

П. грады.

П. макрыцу.

|| зак. вы́палаць, -лю, -леш, -ле; -латы.

|| наз. по́ліва, -а, н.

|| прым. пало́льны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазасява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Засеяць усё, многае. Пазасяваць палі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

погребе́ние пахава́нне, -ння ср.;

ме́сто погребе́ния ме́сца пахава́ння;

поля́ погребе́ния археол. палі́ пахава́ння;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пахава́нне ср. по́хороны ед. нет, погребе́ние; захороне́ние;

палі́ ~нняархеол. поля́ погребе́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

brim1 [brɪm]n.

1. бе́раг, край (сасуда);

full to the brim по́ўны па са́мыя берагі́

2. палі́ (капелюша)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Крысо́ ’пала адзення’ (ТСБМ, Бір. Дзярж., Янк. I, Некр.). Укр. криса ’край, берагі сасуда, палі капелюша’, польск. kresaпалі капелюша’. Ёсць меркаванне аб запазычанні польскіх слоў з с.-в.-ням. kritz ’лінія, рыска’. Параўн. польскія дублеты kreska/kryska, kresić/krysić, што сведчыць аб магчымасці запазычання бел. крысо, крыса і ўкр. криса праз польскае пасрэдніцтва (Слаўскі, 3, 90–91).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паабсява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абсеяць, засеяць усё, многае. Паабсяваць палі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́жневы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пожні. Насустрач праляталі пожневыя палі. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адліне́іць, ‑лінею, ‑лінеіш, ‑лінеіць; зак., што.

Аддзяліць лініяй (лініямі). Адлінеіць палі ў сшытку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

люцэ́рнавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да люцэрны. Люцэрнавае насенне. // Засеяны люцэрнай. Люцэрнавыя палі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)