По́льны ’палявы’ (ТСБМ, Сцяшк. Сл., Гарэц., Касп., Сл. ПЗБ), ’які пасецца ў полі’ (Нас.), ’які працуе ў полі’ (Сцяшк. Сл.), ’які жыве ў бязлеснай мясцовасці’ (Сл. ПЗБ), польныя дзверы ’другія дзверы, вароты, якія выходзяць у поле’ (Мат. Гом.), польны ’палявы; дзікі’ (ЖНС), ст.-бел. польныи ’палявы’ (Сл. Скар.); параўн. польск. polny ’палявы’, чэш. polní, славац. poľný ’тс’. Словаўтваральная мадэль, як воля — вольны. Гл. поле.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Féldlazarett

n -(e)s, -e палявы́ шпіта́ль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шпат мин. шпат, род. шпа́ту м.;

полево́й шпат палявы́ шпат;

известко́вый шпат ва́пнавы шпат.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адля́скаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Скончыць ляскаць, стукаць, бразгаць. Балаголаўская вуда адляскала коламі па лясной дарозе, выехала на палявы прастор і ўжо набліжалася да маіх родных аселіц. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паўночнік 8/346

- » - палявы 8/346 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Асот 1/528

- » - палявы 1/528 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Палын 8/65

- » - палявы 8/65 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Торбачнік 10/270

- » - палявы 10/270 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

шпат м. мін. Spat m -(e)s, -e;

палявы́ шпат Féldspat m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Stándgericht

n -(e)s, -e вае́нна-палявы́ суд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)