umeblowany
umeblowan|y
мэбляваны;
pokoje ~e — мэбляваныя пакоі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
спалуча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.
1. гл. спалучыцца.
2. Дастасоўвацца адно да другога, гарманіраваць.
У карціне ўдала спалучаюцца святло і цені.
3. Уступаць у сувязь, уваходзіць у спалучэнне.
Прыметнікі спалучаюцца з назоўнікамі.
4. Служыць працягам адно другога; злучацца.
Два пакоі спалучаюцца са спальняй.
|| наз. спалучэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
shambles [ˈʃæmblz] n. infml беспара́дак, гармі́дар; бязла́ддзе;
Your room is in a sham bles. У тваім пакоі гармідар.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пазастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.
1. што. Заняць паверхню чаго-н. нейкай колькасцю якіх-н. прадметаў.
П. пакоі мэбляй.
2. каго-што. Закрыць, загарадзіць усё, многае ці ўсіх, многіх чым-н. пастаўленым.
П. дзверы шафамі.
3. што. Паставіць усё, многае за што-н.
П. кнігі за шкло.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нелюдзі́масць, ‑і, ж.
Уласцівасць нелюдзімага; панурасць, схільнасць да адзіноты. Суседзі па пакоі скардзіліся на нелюдзімасць Рыгора Стойбы. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раздава́тьсяIII несов. (звучать) гуча́ць, чу́цца;
в ко́мнате раздава́лся че́й-то го́лос у пако́і чу́ўся не́чы го́лас.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гру́ба, ‑ы, ж.
Абл. Грубка. Сяджу ў пакоі каля цёплай грубы. Караткевіч. У зачыненай грубе датлявае крамяны жар. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зрэ́дчас, прысл.
Абл. Часам, час ад часу. Зрэдчас праз шчыліну ўскочыць сонечны зайчык шустры, і зноўку дрэмлюць пакоі. Барадулін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саставі́цель, ‑я, м.
Спец. Спецыяліст па састаўленню, фарміраванню саставу, поезда. У пакоі дзяжурнага курылі аглядчыкі вагонаў і саставіцелі. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АЎСТЭ́РЫЯ
(італьян. osteria),
заезны дом; тып карчмы. Вядома ў Польшчы і на Беларусі з 16 ст., найб. пашырана з 18 ст. Размяшчаліся аўстэрыі звычайна на гандл. плошчах або гал. вуліцах гарадоў і мястэчак. Будавалі іх з дрэва, цэглы, у тэхніцы «прускага муру». У плане пераважала форма прамавугольніка. Уключалі стайні, вазоўні, гасціныя пакоі, каморы. Гасціныя пакоі абсталёўваліся лавамі, сталамі, мелі кафляную грубку для ацяплення памяшкання і мураваную печ для гатавання ежы. Некаторыя аўстэрыі былі складанымі комплексамі, якія ўключалі жылыя, гасп., гандлёвыя і інш. будынкі, згрупаваныя вакол агульнага двара. Аўстэрыі сталі прататыпам для гасцініц і паштовых станцый.
т. 2, с. 106
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)